||•κεφ.6ο•||

1.6K 104 72
                                    

«ε ε που πας σαν κυνηγημένη?» φώναξε ο Στέφανος καθώς με έβλεπε να τρέχω πανικόβλητη στο σπίτι

«Στεφ έχασα την κορδέλα μου» είπα και έψαξα στο μπουφάν μου

«δεν πειράζει θα σου πάρω άλλη» είπε αδιάφορα και γύρισε στην τηλεόραση

«όχι δεν κατάλαβες καλά, αυτή η κορδέλα είναι σημαντική. Μαζί με τη δική μου υπάρχει μια παρόμοια με μια διαφορά και την έχει ο Άρης. Μαζί τις είχαμε πάρει» είπε και έκλεισε την τηλεόραση

«τι? Και που μπορεί να σου έπεσε?» ρώτησε αγχωμένος

«δεν ξέρω αλλά θα πάω από την τράπεζα να δω αν έπεσε εκεί τριγύρω» απάντησα

«έρχομαι μαζί σου» είπε και έκανε να σηκωθεί

«όχι όχι Στεφ κάτσε, θα πάω μόνη μου» είπα και πήγα πάνω στο δωμάτιο να ντυθώ

Φόρεσα ένα μαύρο κολάν, κράτησα το φούτερ του Στεφ και φόρεσα τα μαύρα Air Force μου.

Πήρα τα κλειδιά της μηχανής και το κινητό μου, του οποίου άλλαξα θήκη για να μην την αναγνωρίζει και κατέβηκα τα σκαλιά τρέχοντας.

«πάρε τη ζακέτα σου έχει ψυχρά» είπε ο Στεφ
«δεν χρειάζεται μια χαρά είμαι με το φούτερ» απαντησα και βγήκα από το σπίτι

Ανέβηκα στη μηχανή και αφού έβαλα το κλειδί στη μίζα πήγα ξεκίνησα για το κτήριο.

Έφτασα απέξω και πάρκαρα τη μηχανή.

Έβαλα τη κουκούλα του φούτερ και άνοιξα τον φακό του κινητού και άρχισα να ψάχνω.

Αφού δεν βρήκα τίποτα στο κτήριο πήγα προς στο στενάκι που με κυνήγησε ο Άρης.

Έψαξα στο σημείο που πηδηξα τον σιδερένιο φράχτη αλλά δεν ήταν ούτε εκεί.

«που έπεσες, διαολε» έτριξα φωνάζοντας

Χτύπησε το κινητό μου και το σήκωσα

«ναι?» είπα
«έλα ρε βρήκες τη κορδέλα?» ρώτησε ο Στέφανος
«όχι ρε γαμωτο» είπα και ξεφυσηξα
«τότε γύρνα σπίτι και θα την ψάξουμε μαζί αύριο, γιατί ο Αρης δεν έχει γυρίσει σπίτι και δεν θέλουμε να έχουμε απρόσμενες συναντήσεις» είπε

«καλά μόλις γυρίσω να έχεις παραγγείλει» είπα
«τι?» ρώτησε
«το αφήνω στην κρίση σου, κλείνω» απάντησα και τερμάτισα την κλήση

Περπάτησα απογοητευμένη προς τη μηχανή μου και γύρισα σπίτι.

Άρης

Ο δικός μου μπάτσος 2Où les histoires vivent. Découvrez maintenant