When The Heartless Falls In Love

CHAPTER 19

"Papa", isang salita at apat na letra lang iyon pero nagbigay iyon kay Connel nang walang kapantay na saya. Malamlam ang matang niyuko niya ang anak.

"Say it again, please", nakangiting hiling niya.

"Papa."

He's teary eyed. He don't remember this kind of feeling na sa sobrang sarap ay hahapdi ang kanyang kabilang dibdib and  he feels like crying. Atticus had brought him a strange feelings. Yung pakiramdam na wala kang pakialam noon, pero sa isang sulyap lang nito ay natitibag na nito ang pader na ginawa niya para sa sarili. It had made him realized na tama nga si Annaleigh noon. Kailanman ay hindi siya naging masaya. Woman and billions of money is not an epitome of happiness. Atticus is his happiness. He show him the real world.

But everything was almost perfect. He remembered Anna's lover. A great jealousy and pain lingered in his heart when she said those words. Ayos na sana ang pagiging masama niyang tao na lumabas sa bibig nito dahil matatanggap niya iyon. Because that's what he showed. Ngunit habang iniisip niyang masaya ito sa kandungan nang Jeremy na iyon ay parang gusto niya itong pilipitin sa leeg. Wala na ngang Gabriel may Jeremy na naman na lalo pa yatang nagpakulo sa kanyang dugo.

Ngunit sino ba siya para panghimasukan ang personal nitong buhay? He  hurt her, would he expect that she will accept him with an open arms?

'Accept? You did not even labeled your relationship before. You just f*ck  and  screw her!'

Naantala lamang ang pagdaloy nang kanyang iniisip nang maramdaman ang kamay ni Atticus sa kanyang palad.

"Would you sleep beside me, Papa?"

Napakislot ang puso niya sa hiling nito.

"Ah, about that litte buddy. Me and your granpi have to check in a hotel nearby. Your granny's house has no vacant rooms."

Hindi naman kasi kalakihan ang bahay ng kanyang ina.

Ina
All his life hindi niya kilala ang salitang iyon. Until he had talked to his parents . Saka siya naliwanagan. Gusto man niyang manisi ngunit para saan pa? His grandmother was not here anymore . Kaya mabuting kalimutan na lang niya and moved on. What's matter is the present.

"You can sleep to our bed. Mama and I have a big bed", nakangusong giit nito. Palihim lang siyang bumuntung-hininga. Kung ganon lang sana kadali ang hiling nito. Kung sana ay wala lang galit si Anna sa kanya ay madali lang sana ang lahat. He know deep inside na may karapatan itong magalit. Pasalamat na lang siya at sinabi nito sa anak nila ang totoo. Kahit hindi man nito harapang ipinakalala sa kanya, nakontento na siya 'don. Wala siyang karapatang humiling pa nang higit pa , alam niya kung saan siya lulugar. Ngunit hindi ibig sabihin noʼn na hindi siya nasasaktan. The fact na hindi niya alam ang dapat gawin para mawala ang galit nito sa kanya ay mas lalong nagpadagdag ng gulo sa kanyang isip.

"We can ask your Mama---

Siyang paglabas ni Anna mula sa kusina. May bitbit itong bote ng tubig at anyong papatulog na dahil sa suot nitong pares ng pajama.

"Mama... Diba malaki yung bed natin?"

"Ha?" Awang ang labing tanging naisaad nito. Those lips. He's been dying to taste those again.

Dude, someone own her. And it's not you!

"Papa want to sleep in our room."

Napatikhim siya sa sinabi ni Atticus. "It's not actually like that. 'Ahm, he want me to sleep over. I mean, there's no vacant room. It's his suggestion."

"Papa, pareho lang po yun."

"'Ahm, son. I think we really need to go. I'll just call your grandpi."
Pakiramdam niya kasi hindi gusto ng babae ang ideyang matutulog sila sa isang silid.