"Tumawag si Nana Soling", bukas niya nang usapan habang naghahapunan sila. "Hindi na daw siya babalik. But she said she will look for her replacement. But I want to ask you first.""Ask me what?" Kunot noong tanong ni Connel.
"'Ahm, if you need someone here."
"You? Do you need one?" Balik tanong nito.
"Connel. Ikaw naman ang titira dito. Bakit ako ang tatanungin mo?" Kunot noong tanong niya pabalik.
Napatigil ito at seryoso siyang tinitigan.
"And what's that supposed to mean?"
Natigilan siya. May mali ba sa sinabi niya? Binitawan na rin niya ang kubyertos at kamot ang batok na hinarap ang binata.
"May mali ba sa sinabi ko?" Nakangiwing tanong niya.
"Anong ibig mong sabihin na ako naman ang titira dito? What's your point?"
" 'E san ka pala titira kapag aalis na ako sa planta?" Nakangiwing tanong niya. Hindi niya ito gets. 'Di ba yun naman ang unang napag usapan nila kaya ito mananatili roon?
"So, you're leaving me?"
Natigilan siya. This man is full of puzzle. Hindi niya ito maintindihan.
"'Di ba yun naman ang usapan natin? Papatapu--''
"There's no way that you'll gonna leave me, Annaleigh."
Sabay punas sa bibig nito at tumayo na para iwan siya sa kusina. Mabilis niya itong sinundan.
"Connel--"
"You are mine Anna", matigas nitong wika sabay lingon sa kanya. Pareho silang ngayong nakatigil sa gitna na naghahati sa kusina at sala. "You are all mine."
"You are confusing Connel. Gusto mo naman akong umalis dito 'di ba?"
"Just try to leave me then. Hindi ako magdadalawang isip na ibenta na talaga ang buong lupain. Just try me."
Napalunok siya. Gusto niyang magtanong. Pero natatakot siya sa magiging sagot nito. Kilala niya ang sarili na walang kinatatakutan pagdating kay Connel ngunit sa pagkakataong iyon ay bakit naduwag siya? Marami siyang gustong itanong, ngunit saan ba siya mag uumpisa?
"Connel--"
"Just try it Anna. Subukan mo lang. I will not let you leave in peace. Keep that in mind!"
"Hanggang kailan?" There, nagawa niyang magbitaw ng isang tanong. "Hanggang kailan tayo magiging ganito?"
"Until I say so", seryosong sagot nito.
"How about my life Connel?"
Bahaw itong natawa. "You choose not to sell this land right? So, suffer the consequences."
It's selfishness. Pero kasalanan ba kung may parte nang damdamin niya ang gusto rin itong makasama? Ngunit hanggang kailan? Hanggang magsawa ito sa kanya? 'Ni hindi nito sinabi Kung ano ba sila. Anong assurance ang aasahan niya mula dito?
"So I am going to be your s*x slave?"
Hindi ito makapaniwalang tumingin sa kanya. "Is that how you feel?"
Kagat labi siyang tumango. Kahit anong tanggi niya sa isip ay ganon pa rin ang nararamdaman niya.
"Do you want flowers? Chocolates? I don't do such things."
Wala sa loob na napameywang siya sabay iling. "I don't need those."
"Then what do you want?"
"Assurance Connel. Hanggang kailan tayo ganito? We're not in the city. Nasa probinsya tayo. People will spread---
BINABASA MO ANG
When The Heartless Falls In Love
General FictionWARNING||MATURE CONTENT CONNEL AND ANNALEIGH