Sunrise Of Heroes

SALLANTI--17

EVETTTT. DUYURU TİMEEEE. SENARYO DEĞİŞİKLİĞİİİİİİ. SENARYO DEĞİŞİKLİĞİİİİİİ!!!!

HERKES DİNLİYOR MU? NEYSE BAŞLIYORUM. ÖHÖM ÖHÖM.

ŞİMDİ ŞU KARTAL KIZIMIZ ELİF EL KAFALI İLE BİRLİKTE OLACAKTI AMA SENARYO DEĞİŞTİ. BİZİM PİKAÇU'YA GEÇMEK İSTEDİ. YANİ EL GAFALI ŞU AN BOŞTA. AMA DENKİ DOLDU. NEYSE.

BU ARADA KİTAP KAPAĞI DEĞİŞTİİİİİİİİİİ

DUYURU BU KADARDIIII. DUYURU BİTTİİİİ. ŞİMDİ BÖLÜMÜ OKUYUNNNN! OY ATINNNN! 15 OY SONRA YB GELİYORRRRR!!!!!

NEYSE BİZ BÖLME GEÇELİM.

<><><><><><><><><>

(Sudenaz'dan)

"Konuşmuyorum seninle. Hıh!" Koridorda yürürken Midoriya da arkamdan geliyordu. Hızıma yetişti, tam bir şey söylemek için ağzını açmıştı ki izin vermedim.

"Bu senin yüzünden dayak yediğim ikinci seferdi! Hıh!" Ben adımlarımı hızlandırdıkça o da bana yetişiyordu.

"Seni Toga sandım! Bilerek yapmadığımı ikimizde gayet iyi biliyoruz"

"Ama bana inanabilirdin!"

"Ama sen Toga'da olabilirdin"

"Ama değildim!"

"Olabilirdin"

"DEĞİLDİM!"

"AMA OLABİLİRDİN"

"AMA DEĞİLDİM!" Ellini kaldırdı ve ağzına fermuar çekti. Hiç konuşmadan belli bir müddet daha yürüdükten sonra kahramanların yanına gelmiştik. Koridorun sonundan bazı konuşma sesleri geliyordu. Durdum ve sesleri dinledim. Beren'in sesine çok benziyordu. Ama Beren temizlik dolabında ne arasın ki.

"Hadi?" Önden giden Midoriya bana seslenince kulağımı duvardan çektim. Böyle bir kargaşada yanlış duymuş olabilirim. Gayet normal. Kahramanların yanına varmıştık. Öğrencilerin savaşmalarını yasaklamışlardı. Kenara sindim ve kaosu izlemeye başladım. Kaos ortamlarını normalde sevmem. Ama nedense hoşuma kaçıyordu. O sırada korkunç bir sallantıyla ayağa kalktık. Hafif eğik bir pozisyon da olanları anlamaya çalışıyorduk.

"NELER OLUYOR!" Midoriya bağırarak beni cevapladı.

"BİNA YIKILIYOR!" AMAN ALLAH'IM NE!

O sırada yer bir az eğildi ve kaymaya başladım. Hemen önümüz de kendini korumaya çalışan Ecrin kaya kaya yanımıza gelmişti. Bina iyice eğilmiş. Ve biz de tutunabildiğimiz ilk şeye tutunarak yer çekimine meydan okuyorduk. Evin bağırarak konuştu.

"BENİM ÖZGÜNLÜĞÜM SADECE DÖNÜŞTÜĞÜM EŞYALARI KONTROL ETMEK DEĞİL! İSTEDİĞİM HER EŞYAYI KONTROL EDEBİLİRİM. AMA DAHA ÖNCE HİÇ BU KADAR BÜYÜK DENEMEDİM" Ecrin'in aklından geçeni anlamıştım. Bina üzerimize yıkılmadan önce düzeltmeliydik. Üçümüzün de tutunduğu merdiven korkuluklarına baktım.

"ANLIYORUM!" Drdim bağırarak. Sonra da tutunduğumuz demirlerden birini çok hızla çekerek yerinden çıkarmayı başardım. Şimdi üçümüz de tam gaz aşağıya kaymaya başlamıştık. Ecrin iki elini de devrilmekte olan binaya sabitledi.

"Daha da hızlı olmalıyız! Ne kadar hızlı o kadar iyi!" Ecrin'in talimatına göre kaymakta olan Midoriya'ya en güçlüsünden bir tekme attım ve hızlı bir şekilde Ecrin'in hizasına getirdim.

"ÖDEŞMİŞ OLDUK!" Midoriya Ecrin'i ayağından tuttu.

"One For All %5!" Ecrin'i olabildiğince hızlı bir şekilde aşağıya itti. Ben de daha hızlı kayması için bir az şu fışkırttım. Ecrin saniyeleri içerisinde mor bir ışıkla kayboldu. Ne olduğunu anlayamıyordum ama eğer düzelmezsek saniyeleri içinde yere çakılıacaktık.