Soğuk Ayaz

21. Bölüm • Ne Olacak Bize

Merhaba canlar :) Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Bölüm videomuz mutlimedia da. İzlemeyenler lütfen izlesin ! :)

Bu arada birkça kişiden istek sahne gelmişti. Onların hepsini yazacağım. Bir kenarda duruyor yani :) bölümlerin uygun yerlerine sıkıştıracağım.

Bu bölümü mevo_ adlı okuyucuma ithaf ediyorum. Umarım beğenirsin canım :)

Herkese keyifli okumalar :) sizleri seviyorum

21. Bölüm

Zeynep arkasını döndüğünde Can'ı görmüştü. Korkarak ona baktı. Can sinirle Zeynep'e bakıyordu. Bir adımda yanına gidip kolunu tuttu Zeynep'in. Sertçe çekip dışarı çıkardı. Zeynep'in gözleri dolu doluydu.

"Ne işin var lan senin burada? Nasıl geldin? Ben sana Kerem'le görüşmeyi yasaklamadım mı?" dedi Can sertçe. Zeynep çaresizce başını öne eğdi. Can Zeynep'i iki kolundan tutup silkeledi. "Kerem'le görüşmeyeceksin demedim mi sana?"

Sevim Hanım ileride Can ve Zeynep'i izliyordu. Bir sorun olduğunu anlayıp yanlarına gitti. "Can bir sorun mu var?" dedi otoriter bir sesle. Can Zeynep'in kollarını bırakıp bir adım geriledi. "Bir sorun yok Sevim Teyze." dedi düz bir sesle.

Sevim Hanım kaşlarını kaldırdı. "Zeynep'e Kerem'le görüşmeyi yasakladığını duydum. Nedenini öğrenebilir miyim acaba?" dedi.

"Tabiki öğrenebilirsiniz Sevim Teyze. Ama bizden değil, oğlunuzdan!" dedi Can. Daha sonra Zeynep'in kolundan tuttu. "Yürü Zeynep gidiyoruz!" dedi. Zeynep çaresizce "Can." dedi. Can sinirle "Can ne? Gidiyoruz dediysem gidiyoruz!" diye cevap verdi.

O sırada doktor geldi. Sevim Hanım'a dönerek "Sevim Hanım Kerem Bey'i odaya aldık. Şuan kendinde. Görebilirsiniz." dedi. Zeynep sevinçle gülümsedi. Kolundaki baskı ile Can'a dönünce gülümsemesi soldu. Can çok sert bakıyordu.

Sevim Hanım doktora teşekkür ettikten sonra Zeynep'e döndü. "Zeynepcim, hadi Kerem'in yanına git. Eminin o şuan seni bekliyordur." dedi samimi bir sesle. Zeynep gülümseyip "Tamam." diyecekken Can araya girdi. "Zeynep Kerem'in yanına falan gidemez."

Sevim Hanım kaşlarını çattı. "Neden?" dedi.

"Sevim teyze sizde biliyorsunuz ki ben Zeynep'e Kerem'le görüşmeyi yasakladım."

"Bak Can neler oldu bilmiyorum ama Zeynep şuan Kerem'in yanına gitmeli."

"Bunu sadece Kerem için yapıyorsunuz ama!"

"Hayır! Ben bunu bir tek Kerem için yapmıyorum. Zeynep'i de düşünüyorum. İkisi de birbirlerini çok seviyorlar. Birbirlerini çok özlediler. Eğer görüşürlerse bu onlara iyi gelir. Hem Kerem'e hem Zeynep'e."

Zeynep korkarak Can'a bakıyordu. Sevim Hanım o an Zeynep'in kolunu tuttu. Şevkatli bakışları ve sesiyle "Hadi Zeynepcim sen Kerem'in yanına git. Ben ağabeyinle ilgileneceğim!" dedi. Zeynep bir an korkarak Can'a baksada Sevim Hanım "Hadi git!" diye yenilemesi üzerine oradan ayrılıp Kerem'in odasına doğru ilerledi.

Can sinirle en yakınındaki koltuğa oturdu. Sevim Hanım ise hala ayaktaydı. Zeynep gittikten sonra bir şey dememişti.

Zeynep Kerem'in odasına geldiğinde bir dakika bile düşünmeden kapıyı açtı. Kerem yatağında yatıyordu ve uyumuyordu. Zeynep'i görünce gülümsemeye başladı ve yattığı yatakta hafif doğruldu. Zeynep ise hızla Kerem'in yanına gidip ona sarıldı. O kadar sıkı sarılmıştı ki Kerem'in canı acıdı. Zeynep'i kendinden biraz uzaklaştırdı.

"Heeey! Neden ağlıyorsun?" dedi Kerem gülerek. Zeynep ise şiddetle ağlamaya devam ediyordu. Bu yüzden Kerem'e cevap verememişti.

Kerem Zeynep'in yanağından akan yaşları siliyordu. "Zeynep lütfen ağlama!" dedi üzgün bir sesle. Zeynep Kerem'e baktı. "Kerem beni durdurma! lütfen beni durdurma! Ağlamak istiyorum." dedi.