Open Skies Academy (Done✅)

Chapter 61: Japan

A/N: Short update only. Take care and stay safe. Mwahhhhh :*

● Sloane POV:

Hinubad ko ang suot kong sunglasses ng makababa ako sa sariling eroplano namin. Ngumiti ako sa dalawang flight attendant at kinuha ko ang maliit kong malita sa kanila. Nang makarating ako sa Manila ay pumasok kaagad ako sa airport at may parte sa akin na ayaw kong umalis pero naalala ko na naman ulit si Lolo.

Sumakay ako sa kotse papunta sa bahay namin sa tokyo, ilang saglit lang ay nakarating kaagad kami. There's no place like home, pumasok kaagad ako sa bahay at umakyat sa second floor, ngumiti ako ng bumungad sa akin ang magandang tanawin mula dito sa bahay namin at ang malapad at malaking infinity pool.

Pumasok muna ako sa kwarto ko para ilagay ang maleta ko doon at lumabas din kaagad ako at nangmakita ako ng isa sa mga kasambahay namin ay bakas ang gulat sa mukha nito. Hindi ko ito pinansin at dumeretso na sa kwarto ni Lolo pero wala siya roon kaya napakunot ang noo ko at dumeretso kaagad ako sa office niya at wala din siya doon.

Umigting ang panga ko dahil sa galit at kaba na nararamdaman ko ngayon, pagod, gutom at wala pa akong ligo tapos ngayon wala dito si Lolo sa mansion namin. Lumapit ako sa isang kasambahay na naglilinis ngayon ng sahig.

"Where's lolo?" Tanong ko sa lenggwahe namin.

"He's at work right now Ms. Nakano." She said in english language.

"What? I thought he's in the hospital?" Tanong ko at bakas ang pagkalito sa mukha nito.

Hindi ko na ito hinintay na sumagot at lumabas na ulit ako sa bahay at nagdrive patungo sa company namin at pagpasok ko ay dumeretso kaagad ako sa office at nagulat ako ng pagbukas ko ng pinto ay nakita ko si Lolo na tumatawa ng habang may kausap na isang matandang lalaki.

Napatingin sila sa akin at bakas ang gulat sa mukha ni Lolo ng makita niya ako, damn it, damn you headmistress!

"Good day Mr. Yanai." Saad ko sa kausap ni Lolo at yumuko as a greetings and respect.

Tumayo rin ito at yumuko ng bahagya at bago nag-paalam kay Lolo na aalis na at babalik na lang ito sa susunod na araw. Umupo ako sa mahabang sofa na naroon sa office ni Lolo at tumingin ng seryuso sa kanya.

"Ano ang ginagawa mo dito?" He asked in tagalog at gusto kong tumawa dahil sobrang slang non.

He can speak tagalog and english language  pero sobrang slang non. Tumikhim ako para pigilan ang pagtawa ko at tumingin ulit ng seryuso sa kanya. Masaya ako na walang may nangyaring masama sa kanya dahil hindi namin kaya na mawala siya at ayaw naming mawalasiya. Siya ang pundasyon at padre de pamilya ng angkan namin kaya ganon na lang ang pagprotekta at pag-alaga namin sa kanya.

"Nothing." Saad ko at tumayo at niyakap siya. "I thought I've lost you, lolo."

Bumitaw kaagad ako mula sa pagkakayakap sa kanya at bakas ang pagkalito sa mukha niya. Ayaw kong sabihin sa kanya dahil alam kong mag-aalala at magagalit ito.

"Anata wa nani ni tsuite hanashite imasu  ka?" He asked.

Translation: What are you talking about?

Umiling lang ulit ako, niyaya ko ito na kumain sa labas at pumayag naman ito. Habang naglalakad kami palabas ng kompanya namin ang halos makakasalubong naming tao na nagtatarabo dito ay yumuyuko at bumabati.

"Where's your siblings?" He asked

"Inside the academy. I'm here because Headmistress give me a task." Pagsisinungaling ko.