Chapter 33: Tired

35 3 0
                                    

■} Sloane POV:

Ngayon lang ako napagod ng ganito sa buong buhay ko, dati kahit anong ipagawa sa akin ay kaya kong gawin. Totoo nga na kapag ang taong importante o malapit sa buhay mo ang nasapanganib at napahamak ay manghihina ka talaga. Matagal na kaming hindi nagkita ni Kalix at kahit naglihim siya sa akin ay may parte parin sa buhay kona dapat ko siyang tulongan at alagaan.

Huwebes na ng tanghali ngayon at ito ako nagmamadaling pumunta sa hospital dahil nagising na si Kalix, tatlong oras lang ang tulog ko kahapon dahil bumalik ulit ako sa hospital para bantayan siya at umuwi lang kaninang umaga para maligo at magbihis. Dumeretso ako sa klase ko kanina at ng nagtanghali na ay hindi ako kumain dahil ginawa ko ang projects ko na hindi ko natapos.

Dumaan mona ako sa pinakamalapit na restaurant para bumili ng pag-kain. Nang makapasok ako sa kwarto ni Kalix ay nakita ko siyang kausap si Ms. Fox at Prof. Ken habang nagtatawanan sila. Nang makita nila ako ay ngumiti lang sila sa akin.

"How are you?" Agad na lumapit ako kay Kalix.

"I'm fine Sloane." Aniya at hinawakan ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya na ngayon ay lumuluha na. "Thank you for bringing me here and thank you for taking care of me."

"That's my job as your closest friends here."

"Thank you and I'm sorry."

"I forgive you." I said.

Yung umamin siya sa akin na trinaydor niya ako ay nagalit ako pero ng malaman ko ang dahilan niya ay parang ako pa ang umiyak, ginawa niya lang iyon para sa bunsong kapatid niya. Kung sana sinabi niya lang sa akin ng umaga ay natulongan kopa siya. Naaawa ako para sa kanya at para sa mga magulang niya. Nang makita ko pa lang siya nakaraan na parang may problema at para may humahabol palagi sa kanya ay nag-aalala na ako pero hindi ko iyon pinansin dahil akala ko ay may ginagawa lang siyang bagay na importante kaya nagmamadali pagod siya palagi. Nang nabaril siya ay gusto kong sumabog sa galit dahil pinabayaan ko siya.

Gusto kong maiyak kanina ng malaman kong nagising siya. Hindi ko magawang matulog at kumain ng maayos tuwing maiisip kong hindi pa siya nagigising. Alam kong mali ang mangbintang pero tuwing naiisip kona wala ako sa tabi niya ay may gagawang masama sa kanya at tutuloyan siyang papatayin dito sa hospital.

"How's Raive and his friends?" Tanong ni Ms. Fox

"Not fine."

"What happened?" Professor Ken asked

"Nasugatan at napahamak sila. Si Kind at Sid ang malala." I said

"They plan all of this." Kalix said "We all know that its too dangerous to go outside in this Academy."

"Yeah we all know that. What if the highest rank of all knows about this? It's against the rules to risk our four highest fifteen students." Professor Ken said

"Ms. Sunstone and Me is so worried. Kami ang mananagot dalawa pag nalaman ito ng  mas mataas na rango, sagotin namin kayong mga officers at highest fifteen. Parang anak narin namin kayo, sinubukan namin silang pigilan pero ayaw makinig ni Headmistress at Ms. Amethyst" Ms. Fox said

"They will do anything just for that gem. Hindi pa sapat sa kanila ang hawak nilang charm kundi gusto pa nila ng mas makapangyarihan na isa." Kalix said

Isa pa to ang pinoproblema ko, hindi ko alam kong saan o kilan si babalik. Sa araw na dumaan ay hindi ako mapakali dahil nag-aalala ako para sa kanila, kaibigan ko ang tatlo at boyfriend ko ang isa kaya hindi ko maiwasan palaging mag-isip kong natutulog o kumain naba sila.

Masama na ba akong tao kong hihilingin kona sana bumalik na sila dito at wag na sundin ang inuutos at sinabi ni Headmistress sa kanila? May right si Raive para tanggihan at sawayin si Headmistress pero hindi niya ginawa.

Open Skies Academy (Done✅)Where stories live. Discover now