Savage But Pretty || Taennie

13

Jungkook benim en yakın arkadaşımdı. Her zaman birbirimizi kollardık. Birbirimizin neleri sevdiğini, sevmediğini kısacası her şeyini bilirdik.

Ama son zamanlarda Jungkook çok aşırı değişmişti. Sadece başkalarına karşı değil banada kötü davranmaya başlamıştı.

Aramızın böyle olmasında biraz benim de katkım var. Taehyung'u dövdüğü günden beridir suratına bile bakmamıştım.

Şimdiyse onunla konuşmak için sınıfına gidiyordum. Özür dilemeyecektim sadece konuşmalıydık. Arkadaşlığımız bitecekse bile biz birbirimize kırgın olmadan bitmeliydi.

Sınıfına girdiğimde yine en arka sırada kulağında kulaklıklarıyla oturuyordu. Beni gördüğünde kafasını telefonuna eğdi hemen.

Yanına oturduğumda suratıma bile bakmadı. Her ne kadar üzülsem de bu hareketlerine sesimi çıkarmadım.

Benim ondan tek isteğim beni anlamasıydı. Hayatım bir anda alt üst olmuştu ve ben yeni hayatıma alışmaya çalışırken kendimi kaybediyordum.

İki ayda hayatımdaki her şey değişmişti. Eskisi gibi kötü biri değildim. Hatta sigarayı bile bırakmıştım.

Yeni arkadaşlar edinmiştim. Ders çalışıp yüksek notlar almaya başlamıştım. Bunlar iyi şeylerdi. Ama bir anda olması beni hem bedenen hemde ruhen yormuştu.

"Neden geldin?" dedi sonunda sessizliğini bozarak.

Konuşmak için gelmiştim ama ne anlatacaktım ona? Anlatsam da anlayacak mıydı beni? Benim için üzülüp sarılacak mıydı bana?

Bunların hiç biri olmayacaktı. Cevap vermedim. Elimde tutmuş olduğum, arkadaşlığımızın başlangıcı olan bilekliği önüne koyup kalktım.

Bundan sonra ne kadar çabalarsam çabalayayım eski halimize dönmeyecektik. Bana eskisi gibi bakmayacaktı, benimle dalga geçmeyecek veya beraber karaoke yapmaya gelmeyecekti.

Bitmişti. Üç senelik arkadaşlığımızı kendi ellerimizle bitirmiştik. Düzeltmek için hiçbir şey yapmamıştık. Demek ki ikimiz içinde en iyisi buydu.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Kim Jennie 97 alarak biyoloji sınavında okul birincisi oldu. Tebrik ederim kızım."

Hayatımda ilk defa bir şeyde derece yapıyordum ama bu bile içimde bir burukluk bırakıyordu.

Şimdi kalkıp ayaklarımı popoma vura vura Jungkook'un yanına gidip ona gıcıklık vermeliydim.

Zil çaldığında yalnız kalmaya ihtiyacım olduğundan koşarak arka bahçeye gittim. Eskiden sigara içmek için kullandığım arka bahçeye.

Etrafta kimse yokken sırtımı duvara yaslayıp yere oturdum. Çok mu çabuk bitirmiştim?

Dayanamıyordum. Ağlamaya başladım sessizce. Birileri görmesin diye saçlarımla yüzümü kapattım. Acınacak haldeydim.

"Jennie." en istemediğim anda gelmişti Taehyung. Tam 'git' diyecektim ki yanıma oturdu.

Omzumdan tutup kendine çekti beni. Başımı göğsüne yaslayıp ağlamaya devam ettim.

O saçlarımı okşadı bende omzunda ağlamaya devam ettim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~