Savage But Pretty || Taennie

24

Bugün Doğum günümdü ve ben çevremdeki herkesten sürpriz bekliyordum. Ailem her sene yaptığı gibi istediğim hediyeyi almam için para vermişlerdi. Arkadaşlarımın arasından da sadece Jungkook kutlamıştı.

Sabah heyecandan erkenden kalkmıştım. Yapabileceğim her şeyi yapmıştım. Hala birilerinin aramasını bekliyordum.

Beklediğim aramalar gelmediği için bende ailemin verdiği paraya kendime şu anda hediye almaya karar verip hızlıca üstümü giyip dışarı çıktım.

Evin yakınlarındaki hediyelik dükkanlarından birine girdim. Işıltılardan başım dönmüştü. Hemen gidip defterlere baktım. Beğendiğim birkaç tanesini alıp kalemlerin olduğu yere gittim.

Eğer biri beni durdurmazsa bütün mağazayı alacaktım.

Sonunda kalemleri de seçip kasaya gidip ödedim. Teşekkür edip çıktım. Elimde kalan azıcık parayla da atıştırmalık alıp biraz yürümeye karar verdim.

Yürürken aklıma bir anda Taehyung geldi. Bana olan davranışları çok değişmişti. Sanki beni bir arkadaş olarak değil de başka seviyordu. Sürekli gözlerimin içerisine bakıyordu, sarılıyordu, saçlarımı okşuyordu... Etrafımda bizim gibi olan -arkadaş olan- birçok arkadaşımız vardı. Ama hiçbiri bizim gibi değildi. Eğer ben bize dıştan baksam sevgili olduğumuzu düşünürdüm.

Telefonumdan gelen bildirim sesiyle heyecanlandım ve bulduğum ilk banka oturup bildirime tıkladım. Okulun internet sayfasından gelmişti. Hayal kırıklığına uğrasamda merak etmiştim.

"İyiki doğdun okulumuzun or*spusu Kim Jennie."

Gördüğüm başlıkla ellerim titremeye başlamıştı. Ekranı yukarı kaydırıp geri kalanı okumaya devam ettim.

"Kwon Jiyong nam-ı değer ingilizcecimiz , Jeon Jungkook ve Kim Taehyung'dan sonra şimdi de Park Jimin'le yakalanan okulumuzun bir numaralı zorbası ve s*rtüğü olan Kim Jennie bu sefer ne yapacak acaba?"

*fotoğraf*

Hala kendime gelememiştim. Fotoğrafta geçen gün Jimin'i teselli ettiğimde sarıldığımız, Jimin'in omzuma başını yasladığı fotoğraflar vardı.

Bütün sınıf bizim aramızdaki ilişkiyi biliyordu. Bunu yapan kimse başka sınıftaydı büyük bir ihtimalle.

Sinirden ne yapacağımı bilmiyordum. Mutlu olacağım sayılı günlerden birinde yaşadığım olaya bakın. Ben bunu aileme, arkadaşlarıma, hocalarıma nasıl açıklayacaktım? İşin içine Bay Kwon'u bile katmışlardı. Jungkook ne alakaydı?

Taehyung arıyordu. Açsam ne söyleyebilirdim? Ne tepki vereceğini bile kestiremiyordum. Bitik haldeydim.

Belki de bu iftira benim okul hayatımı bitirecekti. Büyük bir ihtimalle okuldan atılacaktım. Bay Kwon'da görevinden olurdu. Ve herkes benden nefret etmeye kaldığı yerden devam ederdi.

Taehyung tekrar tekrar arayınca dayanamayıp açtım. Sessiz bir şekilde söyleyeceği şeyleri bekledim.

"Neden ilk aradığımda açmıyorsun? Korktum başına bir iş geldi diye! Evde de yoksun zaten!" sesindeki endişeyi hissetmiştim.

"Özür dilerim." sesim fısıltı gibi çıkmıştı.

"Neredesin? Gelip alayım seni."

Neden bu kadar sakindi anlamıyorum. Bir tek ben görmüş olamazdım değil mi? Şaka mı yapıyorlardı?

"Taehyung." adını söyler söylemez ağlamaya başlamıştım.

"Eğer o şey için ağlıyorsan fena azarlarım seni. Şimdi nerde olduğunu konum at. Hemen geliyorum yanına."