Savage But Pretty || Taennie

30

-5 Ay Sonra-

Annem ve babamla beraber sınav yerimi arıyorduk. Sonunda babamın aklına navigasyonu açmak geldiğinde üfledim.

"Keşke beni dinleseniz."

Sonunda sınav yerine vardığımızda aşırı heyecanlanmıştım. Bir çırpıda arabadan indim. Anne ve babama sıkıca sarıldım.

Çok gerilmiştim. Yapamamaktan çok korkuyordum. Bay Kwon olmasaydı belki de sınava bile girmeyecektim. Ona borçluydum.

Giriş belgemde yazan sınıfa girdim ve sırama oturdum. Tanıdık kimsenin olmaması beni üzmüştü.

Hoca giriş belgelerini toplayıp kitapçıkları dağıttı. "Başlayabilirsiniz."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sınavdan çıkar çıkmaz kusmuştum. Çok kötüydüm. Sınav o kadar da kötü geçmemesine rağmen kendiqme gelememiştim.

Eve geldiğimizde tekrardan midemin bulanmasıyla banyoya koştum. Cidden bana ne oluyordu böyle? İyiki de sınav anında böyle bir şey yaşamadım.

Kustukdan sonra banyodan çıkıp odama gittim. Biraz uyumalıydım. Ama son birkaç aydır olduğu gibi gözümü kapatır kapatmaz Taehyung'u görüyordum.

Jungkook ve Jisoo'dan başka kimseyle konuşmuyordum. Onun dışında da sadece ders çalışıyordum. Bir nevi dertlerimden uzaklaşmamı sağlıyordu.

Uyuyamayacağımı anladığımda yataktan kalktım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Sonunda biraz hava almaya karar verip üstüme eşofmanlarımı geçirip evden çıktım. Ayaklarım beni nereye götürdüyse oraya doğru yürüdüm.

Taehyung'un beni getirdiği kafeye gelmiştim. Gülümsedim. Onu çok özlemiştim. Aylardır konuşmuyorduk hatta karşılaşmıyorduk bile. Arada bir Hyejin'le telefonda konuşuyorduk ama Taehyung sanki bilerek benden kaçıyordu.

Kafeye girdim ve önceden oturduğumuz yere oturdum. Jungkook'un dediği gün onunla konuşmalıydım. Ama korkaklık edip hiçbir şey söyleyemedim ona.

"Merhaba efendim. Ne alırdınız?"

"Portakal suyu alabilir miyim?"

"Hemen getiriyorum." deyip gitti.

Şu an sınıftakilerle beraber konuşup, onlarla sınav hakkında konuşmayı çok isterdim. Ama yine korkaklık edip onları arayamıyordum.

Garson portakal suyunu bırakıp gitti. İçesim yoktu ama burada oturmak kendimi iyi hissetmemi sağlamıştı.

"Jennie!" adımı duyunca arkamı döndüm. Chaeyoung benim olduğumu görünce gülümseyip yanıma geldi. Yanında Jimin'de vardı.

"Seni gördüğüme çok sevindim." dedi ve sarıldı. Bende ona olan özlemimden tereddüt etmeden sıkıca sarmıştım kollarımı.

Ayrıldığımızda Jimin'e döndüm. Bana aşırı kırgın olduğunu biliyordum. Chaeyoung gibi direkt affetmeyeceğini de biliyordum.

Onlar masaya oturunca bende karşılarına oturdum.

"Uzun zamandır konuşmuyoruz normalde küs olmam gerekiyordu ama o güzel yüzünü görünce dayanamadım."

"Teşekkür ederim Chaeyoung. Benim yapamadığımı yaptın için." gözlerimin dolduğunu görünce ellerimden tuttu.

"Neden böyle bir şey yaptın ki Jennie? Hem bizi zora soktun hem de... Neyse ya boşver."

Taehyung'un adını söyleyeceğini biliyordum. Umarım onu kötü etkilememişimdir. Yoksa kendimi asla affetmezdim.

"Taehyung da gelecekti. Konuşur başarışırsınız." dedi Chaeyoung.

"Ama önce Jimin'le barışmalıyım."

Jimin geldiğinden beridir ilk kez gülümsedi. "Ben sana hiç küsmemiştim ki. Azıcık sert durayım dedim ama olmadı sanırım."

Kalkıp kocaman sarıldım ona da. Arkadaşlarının olması çok güzel bir şeydi. Uzun zaman konuşmasanız bile aranızdaki bağ hiç kopmuyordu.

"Selam." Taehyung'un sesini duyunca heyecanlanmıştım. Yanımdaki boş yere oturdu. Bana baktığında yüzündeki gülümseme solmuştu.

Hiçbir şey söylemedi. Jimin'e dik dik bakıp önüne bakışlarını ellerine indirdi. Onun yüzündeki gülümsemeyi soldurduğum için bile kendimden nefret edebilirdim.

"E sınav nasıldı gençler?" Chaeyoung ortamı yumuşatmaya çalışıyordu. "Benimki süperdi. Kesin istediğim bölüm gelecek?"

"Sen daha karar verememiştim sanki?" dedim. Dediğim şeyle Taehyung güldü.

"Farkında mısın bilmem ama yaklaşık beş aydır bizimle konuşmuyorsun. Benimle konuşmamanı anlıyorum ama onlarla niye konuşmuyorsun bir türlü anlayamıyorum. Kendimi suçlu hissetmeme neden oluyorsun."

Gözlerim dolmuştu ve ağlamamaya çalışıyordum. Biraz daha devam ederse hıçkıra hıçkıra ağlardım.

"Beni kötü hissettirdiğin yetmiyormuş gibi bir de onları kötü hissettirdin. Bir anda Namjoon'la oturmaya başladın. Sırf canımı yakmak için Jongin'le oldun. Ben seni iyi unutmak istedikçe nefret ettirmeye çalıştın. Her şeyin farkındayım ben. Kimseyi kendin gibi sanma ve salak yerine koyma." kalkıp beni arkadasında öylece bırakıp gitti.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~