1

1.5K 98 49
                                    

პატარა კაფეში წკრიალის ხმა გაისმა, სადილი მეპატრონემ აიღო, არ იცოდა რომ თან მოჩვენება ახლდა . ამ კაფეში მხოლოდ ორი მოჩვენება იყო რომელთა დანახვაც ჯიმინს შეეძლო , კაცს ჰავაური მაისური ეცვა ქალბატონს კი ყვითელი გრძელი კაბა . კაცის სული ფანჯარასთან იჯდა და იყურებოდა, ყურადღებას არც კი აქცევდა მის გვერდით ჩამომსხდარ ახალგაზრდებს . აი ქალბატონი კი წყვილს მიყვებოდა, რომელთაც პატარა ბავშვი ახლდათ . სრულიად შეპყრობილი ჩანდა პატარათი რომელიც დედას ხელში აეყვანა .

ჯიმინი ყველაფერს აკეთებდა, რომ მათკენ არ გაეხედა . ყოველთვს როცა სულები ხვდებიან, რომ მას მათი დანახვა შეუძლია, იქამდე დაყვებიან უკან სანამ არ დაითანხმებენ რაიმეს კონკრეტულის გაკეთებაზე . როცა ახალგაზრდა იყო და ბევრი თავისუფალი დრო ჰქონდა ამის წინააღმდეგი სულაც არ იყო , ახლა კი ეს ზედმეტად დამღლელი იყო , თუ იმასაც გავითვალისწინებთ რომ მიცვალებულების დახმარებით საბოლოოდ ვერაფერს იღებდა . კარგი, არაფერს გარდა მუქარის და მოტყუების.

ფანჯარასთან მჯდომი იმითაც კი ბედნიერი იყო, რომ მარტო იყო. ბეკონის და ტოსტის სურნელი ჰაერში იფრქვეოდა მიმტანი კი მაგიდებს შორის ჩუმად დაიარებოდა , მიდიოდა ყველასთან ვინც კი თვალით კონტაქტს დაამყარებდა. მალე ავტობუსიც მოვა რომ სახლში დააბრუნოს.

სახლი....

ფორთოხლის წვენით სავსე ჭიქა მოიყუდა . ის ადგილი მისთვის სახლი არასდროს ყოფილა . ერთადერთი მოგონება რომელიც მას იქაურობასთან აკავშირებდა იყო ბულინგი . გაახსნდა როგორ აიგნორებდნენ უფროსები მის თხოვნას დახმარებაზე როცა ქალაქის ცნობილი ხროვა აბულინგებდა . ეძახდნენ ყველა წარმოსადეგ ზედმეტ სახელს რაც კი შეიძლებოდა , მაგრამ მაინც როცა ამაზე ხმის ამოღებას ცდილობდა ეუბნებოდნენ რომ გაჩუმებულიყო და ამაზე არ ელაპარაკა . მისმა მშობლებმაც კი სხვა მხარეს ყურება არჩიეს .


Figure out [completed]Where stories live. Discover now