6

512 70 16
                                    




- შენ გელაპარაკები .

ჯონგუკმა წამოიყვირა და ხელები მკერდთთან გადააჯვარედინა . მთელი ერთი თავით მაღალი იყო ჯიმინზე .

ჯიმინს თვალები დახრილი ჰქონდა და სათამაშო პულტის ღილაკივით ატრიალებდა .

- ჰეი, შემომხედე როცა გელაპარაკები !

მაღალმა ბიჭმა მაისურში ხელი ჩაავლო და თავისკენ მოქაჩა , აიძულა ჯიმინს მისი გამჭოლი მწვანე თვალებისთვის შეეხედა .

- თუ აპირებ კვლავ გააგრძელო ჩემი დაიგნორება?

- ნიძლავს დავდებ ისევ კედლებს ესაუბრებოდა .

წითელ თავიანმა ჯეიკობმა, ბავშვების ჯგუფიდან ნაბიჯი წინ გადმოდგა .

- ან საკუთარ თავს .

კიდევ ერთმა ბანდის წევრმა წამოიძახა . ჯიმინის უკან იყო ამიტომ ჯიმინს დაზუსტებით არ შეეძლო ეთქვა ვინ იყო.

-ამ ბიჭს მეგობრები საერთოდ არ ყავს, ალბათ თავს მარტოსულად გრძნობს ან რამე მსგავსი .

- ასეა?

ჯონგუკი უფრო მეტად დაიხარა და პასუხის მოლოდინში ჯიმინს დააკვირდა , ხელი გაუშვა და უკან იატაკზე დააბრუნა , მთელი ტანით დავარდა .

- ხომ იცი რომ ამის გამოსწორება შეგვიძლია ?  რას იტყვი გინდა ჩვენი მეგობარი გახდე ?

მთელი სახე ღიმილმა მოიცვა .

- გახდი ჩვენი დამჯერი ბიჭი და გააკეთე ჩვენთვის რაღაც რაღაცეები . აღარ მოგიწევს სკამებთან ლაპარაკი .

- მშვენიერია !

რომელიღაცა ხელქვეითმა აღტაცება გამოხატა .

- ყოველთვის მაინტერესებდა რაა შეგრძნებაა მსახურის ყოლა.

ჯგუფმა ირონიული სიცილი დაიწყო , ჯონგუკმა თავი სუსტი ბიჭისკენ დახარა . დაიხარა იმდენად რომ ჯიმინის თვალებში პირდაპირ შეეხედა .

- რას იტყვი?

ჯიმინის თავზე ხელის მოძრაობა დაიწყო ისე თითქოს დაკარგულ ლეკვს ეფერებოდა . მხოლოდ წამით შეხედა საპასუხოდ , შემდეგ კი კვლავ იატაკის დაყოფილ ნაწილებზე გადაიტანა მზერა . ჯონგუკის ღიმილი სახიდან ნელ ნელა ქრებოდა მდუმარე უარყოფის გამო .

Figure out [completed]Where stories live. Discover now