LINKED HEARTS

CHAPTER 45

Chapter 45

Nasa labas na kami ng University Campus naghihintay sa bus na sasakyan namin. Sama-sama kaming mga basketball players men and women sa iisang bus. May mga hindi rin naman kaming ka teammates na kasama. Bale limang bus ang gagamitin papunta sa Garnet University since marami rin ang mga players sa ibat-ibang larangan ng mga laro.

Sakto namang papalabas na sa main exit gate ang sasakyan naming bus ngunit hindi ko pa rin nakikita si Vhastiana. Kanina pa ako nag tetext ngunit ni isang replyan wala akong natanggap mula sa kanya.

"What's with the long face bro? Kanina ka pa ganyan what's made you look like that?"

Hindi ko namalayan ang paglapit ni Cyrus sa akin. Nararamdaman ko ang pag-alala sa boses niya kaya sinubukan kong ngumiti.

"Nothing."

"Tsk, sa tagal ng pinagsamahan natin bro tingin mo maloloko mo ako? Tell me what's the matter?" Aniya sabay akbay sa akin.

Napabuntong hininga ako sa kanya, "I miss Vhastiana so much." medyo mahina kong sabi sa kanya ngunit natutop ang kanyang bibig at ilang segundo lang pinigilan niyang tumawa.

"If you are just making fun of me get your ass out of my sight."

Padabog na kinalas ko ang braso niyang nakaakbay sa balikat ko. Umiwas ako ng tingin dahil sa inis na naramdaman.

"I never expected to see you soft as cotton like this bro. Does having a lover really made you like that? I rather be single forever than to look like a gay HAHAH!" tawang-tawang aniya.

"Layes." banggit ko sa pangalan niya na ikinatahimik niya kaagad.

"I don't want to die young bro! Nagbibiro lang eh but speaking of your lover, there she is!" masiglang sabi niya sabay turo sa babaeng kalalabas lang sa exit gate hila-hila ang kulay itim niyang suitcase.

Mabilis pa sa alas kwarto akong tumabo upang kunin ang suitcase niya, "good morning. Let me carry this." seryoso kong sabi.

'I need to know why she was with a guy early this morning.'

"Thanks. Which bus you'll ride to the university?" sagot niya nung naglakad na kami.

"Follow me." seryoso ko pa ring sagot sa kanya at tsaka naunahan siyang maglakad.

Narinig ko siyang may binubulong-bulong kaso hindi maliwanag.

"Confirmed!"

"Sila na talaga! Hays kailangan ko nang mag move on."

"Akala mo naman naging kayo! Feeling mo ah!"

"Tumigil ka nga! Minsan na nga lang maging ganto may kontrabida pa!"

"Sorry but I'm just telling the truth!"

Medyo nakakailang sa pakiramdam kapag alam mong pinagtitinginan kayo ng mga tao. Si Vhastiana ay hindi ko nilingon pero sigurado akong nasa likuran niya lang ako.

"Pero bakit ganon? Ang seryoso nilang dalawa."

"Seryoso naman na talaga sila dati pa! Alangan namang mag ngingitian sila na parang mga tanga dyan?"

'I agree to you'

"Hindi naman sa ganon pero bakit parang may mali sa kanila? Parang nag away ata?"

'Who says?'

"Away? Baka may hindi lang pagkakaintindihan! Teka nga? Bakit ba sila ang pinag-uusapan natin?! Diba dapat pag-usapan natin kung anong gagawin natin pagkarating sa Garnet university?"