LINKED HEARTS

CHAPTER 31

Chapter 31

Gremlim's point of view

Nagmaneho ako papunta sa bahay nina Vhastiana. I felt uneasy about seeing his brother again for the second time. Hindi naging maganda ang nangyare noong una kong bisita sa bahay nila. Nabalitaan kong isang sikat na modelo pala ang kuya niya. Kaya pala familiar sa akin.

"Is your brother in your home?"

I look at her in the passenger seat. I felt bad looking at her in pain. I want to get it if I could but it's impossible because I'm a guy.

"Why? Are you scared?" tanong nya na para mang nag-iinis.

Napalunok ako habang nagmamaneho, "who says?"

"Your expression says it all. My brother won't eat you alive."

'Tsh! May panahon pa talaga syang magbiro eh no?'

"I know."

"Tsh! He will going to dissect you first before he could eat you." she added and there's a hint of sarcasm in it.

"I'm scared." I said sarcastically which causes to raised her brows.

"Anyway, We need to be there as soon as possible so that you can head back."

'Hindi pa kami nakakarating pero parang ayaw niya na akong kasama.'

"Your safety matters to me Vhastiana."

"Cut the crap Gremlin. You must say for OUR SAFETY."

"You don't have to emphasize the last words haha!" natatawang aniko.

Mas binilisan ko lang ng kaunti ang takbo ng sasakyan. Ayoko namang angkinin ang buong kalsada na parang kung sinong maangas. 'yang mga ganong klaseng mga tao  dapat basagan ng ulo kaya kahit gaanong ingat mo kung may mga ganoong klaseng tao e magkabulilyaso parin.

"What are you thinking about? Ang haba na ng nguso mo bruh."

Walang oras talaga na hindi ako iinisin ng babaeng ito! Hindi naman sa nakakainis ang boses niya dahil kalmado pero ganon ang dating sa akin.

Hindi ko siya sinagot bagkos nagpatuloy lang sa pagmamaneho hanggang sa pinara kami ng guard sa village nila. Kumatok sila sa bintana ko at tsaka binuksan ko naman.

"Maaari ko po bang malaman kung sino at anong pakay ninyo?" tanong ng guard.

"I lived here." ani Vhastiana.

Nanlaki ang mata ng guard, "ay ikaw pala 'yan ma'am Vhastiana. Pasensya na po. Maari na kayong pumasok."

"Salamat po/thank you." sabay naming sabi ni Vhastiana.

Muli kong sinara ang bintana at tsaka nagpatuloy sa pagmamaneho sa loob ng bahay nila. Ngumit bago ako makalampas sa guard house may kumaway sa akin na guard. Si manong Henry.

"Do you know manong Henry?"

Parang natuod ako sa tanong niya. Hindi kaagad ako nakasagot, "who's that man?"

'I'm sorry for lying.'

"Seems like he is familiar with the car. Do you often go here?" diretsong tanong ni Vhastiana na muntikan ko ng maapakan ang preno.