LINKED HEARTS

CHAPTER 21

Chapter 21

Vhastiana's POV

Right after Ghetto brought me home, I drove my car as fast as I can on the way to my brother workplace.

I am wondering what's the reason why Gremlin always passed out and lost his conscious. We didn't get an answer from his friends because they keep their mouths shout so that they can't say even just a single word.

"Bakit kaya? May sakit ba siya?"

"The heck I care? Wala akong pakialam sa kanya!"

Hininto ko ang sasakyan sa tapat ng building kung saan nag shoot sina Vhastimousy. Gustuhin ko mang pumasok kaso sumasakit na ang mga paa kong maghapong naglakad. Mabuti nalang nga at tinawagan ko si Daddy at Mommy kanina na late na ako makakauwi dahil may nangyareng emergency.

I texted my brother to inform him that I arrived at his workplace and waiting in front of the tall building.

Gusto nang pumikit ang mga talukap ng mga mata ko kaso baka hindi ako makita ni Vhastimousy kahit na alam niya ang sasakyan ko.

15 minutes had passed and I heard someone knock on my car's window. I quickly open it and I saw my brother hand the coffee.

"I'm sorry for being a burden to you my beautiful sister. Starting tomorrow I promise to bring my car with me at work so that you could focus on your studying." he said as he sit on the passenger seat.

"Stop talking nonsense bro. It's okay I understand you. Even though you're very annoying, I won't hesitate to fetch you. Buckle your seatbelt I will drive home now." I said and start the engine right after he buckled his seatbelt.

Bagsak ang katawan ko nung nakarating kami sa bahay. Sa sobrang antok at pagod ay hindi na ako nakapag bihis.

Nagising ako saktong alas onse kinabukasan. Tanging mga kasambahay lang ang nabutan ko sa bahay. Si kuya ay may tatapusin pa raw na shooting.

Nagmadali na akong kumilos upang makapaghanda papasok sa university. Pakiramdam ko nanghihina pa rin ang katawan ko mula kagabi.

'Sino ba naman ang mag-aakalang sa hospital ang punta namin?'

Imbes na kakain kami ng pizza, nalipasan nalang tuloy ng gutom dahil isinugod sa hospital si Gremlin. Ilang beses na siyang nahimatay habang kasama ako.

'Hindi kaya may allergic reaction siya sa tuwing kasama ako?'

Imposible namang sa akin pa talaga! Baka allergic lang sa pizza. Ah basta wala na akong pakialam sa kanya! Tutal nasa Daunt Hospital naman na siya nagpapa-galing. Ang importante ay makapasok ako sa university otherwise mom and dad reduce my allowance for the whole month.

"Hindi na po ako kakain." sabi ko sa kasambahay namin nang magkasalubong kami.

Lumabas ako sa bahay at tinanggap ko ng labag sa loob ang sinag ng araw na parang sinusunog na ang balat ko.mabuti nalang at may dala akong sun glasses sa sasakyan at bag ko palagi kaya sinuot ko nalang.

Mabilis na nagmaneho ako patungong university, ngunit hindi pa ako nakakapasok sa main entrance may nakita akong pamilyar na lalaki na naghihintay sa labas ng sasakyan. Pinagkakaguluhan na rin siya ng maraming grupo ng kababaihan ngunit dedma lang sa kanya.

"Anong ginagawa ni Gayle Perez sa labas ng university?" tanong ko sa sarili.

Bumaba ako sa sasakyan at pumunta sa lalaking nakasuot na naman ng laboratory gown. Ang linis niyang tignan at ang gwapo niya rin. Mukha siyang isang leading man sa mga drama na nakikita ko sa telebisyon.