ONE MONTH had passed. Hindi lumipas ang araw na hindi nang-aasar si chito sa kanya. Parang iyon ang habit nito but not until this days.
Patungo sa canteen si Rein kasama ang ilang gurong malapit sa kanya. Si Icah, Lisa, Jack at Cris.
“ui, ung gwapong architect.. ung lover mo rein”, hirit ni Icah habang tinuturo ang binatang nakatulala sa bintana.
“lover ka jan. Tumigil k nga jan Icah.. Kumain na nga lang tau”, si rein
Ang weird… nasa isip ni rein, hindi pa pumapalya sa pambubwisit sa kanya ang binata sa tuwing nakikita siya o marinig man lang sila. Baka di lang kami nakita
“ayiiee.. iniisip mo si mr.architect noh”, ayon kay Lisa. It’s more a statement than a question.
“hndi noh.. may naalala lang ako”
Nabaling ang atensyon nila nang tumayo ang binata nadaanan sila nito bago ito lumabas pero hindi man lang nagsalita ng kahit ano. Yes, something is wrong
“hmm..pake ko”
“may sinasabi ka rein?” tanong ni Cris.
“ahh wala, kain na tau”
Mag tutwo weeks ng di siya ginugulo ng binata.
“It’s a peaceful day once again..” sabi ni rein habang nakatanaw sa building na kasalukuyang ginagawa.
Nandoon din si chito, abalang abala sa kung ano man ang ginagawa nila.
“I miss him”, nang matanto ang sinabi ay agad lumingon sa kanan at kaliwa hoping na walang nakarinig. “ano ba iyan kung ano ano ang sinasabi ko.. makapunta na nga sa klse ko.”
SA ILALIM ng puno ay namamahinga si Chito. Nakahiga habang nakatanaw sa mga ulap. Wala na masyadong tao ng mga oras na iyon dahl uwian na. tyka nasa lugar siya kung saan malimit magtungo ang mga estudyante at manggagawa.
“Sunset, same time when we met sa ilalim ng puno. I miss her. Pero ayoko muna siyang guluhin ngayon I’m being absurd these past few weeks. Maraming work. Ganoon din siya. Ayokong makagulo”
“I really regret the day when I met him. Wala siyang binigay sakin kundi sakit ng ulo”, narinig niya ang pagmamaktol ni Rein kasama ang mga kaibigan nito.
He wanted to give space to her alam niyang nahihirapan ito dahil sa kanya.
“I just don’t know how to say that I like her. She’s not an ordinary woman like the ones I’m meeting before.”, sambit ni Chito sa sarili. Hindi nito namalayang nakaidlip na siya.
NAPANSIN NI REIN si chito na nakahiga sa ilalim ng puno. Hindi niya namalayang nakalapit na siya dito at naupo sa tabi nito. Pinagmasdan niya kung paano ito huminga hindi niya makita ang kabuuan ng mukha nito dahil natatakpan ng kanang braso. Hindi niya namalayan kung gaano niya katagal na tinititigan ito na tila ba ngayon lang ulit sila nagkita.
Unti unting nagising ang binita. Hindi naiwasang magtagpo ang mga mata nila. Nang makabawi ay biglang umupo si Chito at napatalikod namn si Rein.
“ahhhmmm..ano” sabay nilang sabi
“mauna ka na,”sabay ulit
Natawa silang dalawa dahil para silang mga bata. Pagkatapos ng tawanan ay humarap si rein.
“ahmm..chito”
“I miss you Rein”, nakatitig ito sa kanya. Nananaginip kaya ito?
Hindi agad naksagot si Rein sa pagkabigla. Hinihintay naman ng binata ang sagot niya habang seryosong nakatitig sa kanila.
“a..a..ano un ??”
Tumaas bahagya ang labi ng lalaki “I said I miss you. And I’m not the type of person who misses someone easily unless he/she has a place in my life…in my heart”
“I..I..miss you too”
“I know”, he smiled
“ano? Ang yabang mo tlga”, may halong biro ang turan niya. Sa totoo lang natutuwa siya.
“you’re always watching me from a far my dear, akala mo lang di ko napapansin” lumapit ang binata sa kanya upang haplusin ang mukha niya. “I’m sorry if I made you regret meeting me, I just don’t know how to be near to you”
Di namalayan ng dalaga ang na umiiyak na siya.
“Oh sh*t…hala hindi nmn kita pinapaiyak noh..please wag kang umiyak I just mean to confess pero kung ayaw mo tlga sakin di kita pinipilit wag ka lang umiyak”, atubiling pinunasan ng binata ang mga luha nito
“haha..It’s not because I don’t like you. Akala ko kasi lumalayo ka na sakin. I hate being possessive especially sa mga bagay na hindi naman ako siguradong sakin. Yes, maybe I regret it. Pero ang taong pinagsisisihan kong nakatagpo ko ay ang taong bumubuo ng araw ko.”
“talga? Sabi na nga ba ehhh”, sabay yakap dito
“ano ba nasa eskwelahan tayo noh!”
“eh ano naman gusto mo namn toh ehhh”
“shut up..umayos ka nga .. tumayo na tayo”
“hatid na kita sa inyo”
“aba?agad-agad?? Ang bilis mo ahh”
“syempre, daig ng maagap ang masipag”, sabay kindat nito. Chito held her hand habang papaalis na sila sa punong iyon. Biglang napahinto si Rein
“prang familiar na ito?”
“ung alin?”
“ung ganito..papalayo sa isang puno at may kahwak kamay ako”
“maybe u just dreamed about this day”, again he smiled
She just smiled back. Maybe he’s right. Maybe.
BINABASA MO ANG
Kiss of a Vampire (Completed)
Romance“Vampires are not real”. Iyon ang paniniwala ni Rhea Nicole, Rein for short until she met a mysterious gorgeous man after an accident. She sense familiarity with this stranger. In her eyes, he's a stranger but her heart tells he's not or she's under...
