Chapter 50
I dedicate this chapter to: Aiwaespedillon
Heaven Raven Pov
"They will kill you if you will know all about of my existance!" Loki shout napatahimik ako, they? Madami sila.
I look at loki nakayuko sya habang natataas baba ang balikat nya sign na umiiyak sya.
"That's why i hide everything from you because you are important to me na kahit buhay ko handa akong isugal para lang sayo, mabuhay ka lang kahit ako na lang ang nahihirapan at nasasaktan wag lang ikaw dahil hindi ko kayang nakikita kang nasasaktan ng dahil lang saken." Umiiyak nyang sabi.
Wala akong masabi niyakap ko na lang sya at saka pumasok sa isip ko ang sinabi ni kuya crem, 'kung isa ka sa mga taong mahal ni loki ma swerte ka dahil buong buhay nya kaya nyang ialay wag lang masaktan ang mahal nya.'
He loves me that much.
"Im sorry for being a selfish person." I said whilr snobbing.
Humiwalay sya sa yakap ko saka nya inangat ang muka ko, bakat ang luha sa mga pisngi nya at ang namumula nyang mga mata ay isa din at bakas dun na labis syang nasasaktan sa mga sinabi ko.
"Im sorry for all what i've said hindi ko sinasadya masyado lang siguro akong natakot kanina at masyadong naguluhan sa mga sinasabi nung lalaki kanina im very very very very sorry loki." Umiiyak ko sabi niyakap nya lang ako ng mahigpit niyakap ko din sya pabalik at paulit ulit na nanghihingi ng tawad sa kanya.
"You don't have to say sorry, i forgive you sana ikaw din mapatawad mo din ako dahil sa lahat ng hindi magandang nangyari sa buhay mo at pang dadamay ko sayo maybe i should let you go now."
Napatahimik at nanigas ako sa kinauupuan ko dahil sa sinabi nya i can feel my heart fall into pieces dahil sa sinabi nya.
"W.. What?" Naguguluhan kong tanong.
"I think i should let you go now." He repeat.
"Bakit?" Halos pabulong kong sabi, masakit sobrang sakit.
"Lalo ka lang mapapahamak pag nasa akin ka pa and i think this relationship between us won't work anymore." Cold nyang sabi.
"Ano ba yang sinasabi mo loki?! Akala ko ba mahal mo ko!?"
"Yeah i love you, but that was before i love someone else ready to have an relationship with me at hindi ako pinag iintay." Seryosong sabi nya saken.
"Napagod ka na ba? Akala ko ba gusto mo ng ganito tayo? You promise me na ako lang ang mahal mo."
"Yeah, naisip ko na hindi na pala kita kayang antayin bakit ko ba hahabulin ang taong hindi naman ako mahal? And i think you said was right. Masyado ka na din umiintindi saken habang ako nag aantay sa pag mamahal mo i guess patas na tayo."
Isang malakas na sampal ang binigay ko sa kanya kahit na tumutulo ang luha ko dahil sa sakit ay hindi ko napigilan na sampalin sya.
"Patas?! Eh gago ka pala e! First of all just like you! Hindi ko inutos sa sarili ko na intindihin ka! I just do it on my own! Just like you do! Na minahal mo ko at hiyaan mo kong gamitin ka! You don't know or you even don't have any idea kung papaano ako kainin ng konsensya ko sa tuwing iniisip ko na ginagawa kitang tulay para lang marating ang pangarap ko! And now your telling me na patas tayo?! Fuck you!" I shout at him.
"Now you don't need me anymore i will tell my parents about our engagement party will be off wag kang mag alala kahit na wala na tayo ha! Silly me wala palang tayo because you didn't love me at all naawa ka lang saken and you even use me." He said with full of disgust on his voice.
"Because you let me!" I reason.
"Yah because im in loved with you pero dahil nga wala kang paki alam kahit na may nagagamit kang tao ay wala kang pakialam! Ginamit mo lang ang feelings ko in the first place! At konsensya?! Wala ka nun! Kasi kung meroon ka! Sana hindi mo ko ginamit! Sobrang mahal kita pero sapat na siguro ang ilang buwan ko para tigilan ka na." He said in a cold tone.
Masakit sobra na.
"Mahal naman kita." Halos pabulong kong sabi.
"Mahal mo ko? Do you think i will gonna believe that!? Tsk! Stop lying to me raven! I don't need your pity! I can give myself that." He coldly said.
"Ano pa bang gusto mong gawin ko para lang malaman mong mahal nga kita!?"
"I don't need it, i call this wedding off." He said like that was the last we will gonna saw each other.
Umalis sya at habang ako umiiyak lang sa sofa kung saan nya ko iniwan sobrang sakit at labis na pagsisi ang naramdaman ko hindi ko alam kung saan ako nag kulang sa kanya wala akong ni isang idea bakit nya sinabi ang mga yun bakit kung kailan alam ko na sa sarili ko na mahal ko na sya nasa huli ba talaga lagi ang pagsisi?
--
"Heaven" tawag saken ng isang boses pinilit kong imulat ang mga maga kong mga mata.
Nanlalabo man ay nakita ko si kuya lucifer tinulungan nya kong maupo.
"Si loki?" Malungkot kong tanong sa kanya ngumiti lang sya ng malungkot saken.
"Umalis sya hindi namin alam kung nasaan sya, ang last lang na sinabi nya bago sya umalis ay hindi na daw kayo ikakasal he took all the blame dahil wala ka daw kasalanan he said he wasn't ready to marry you."
Umiyak ako ulit hindi ko akalain na may iiyak pa pala ako agad akong niyakap ni kuya lucifer at inaalo ako ang sakit pa rin pala ang akala ko panaginip lang pero hindi pala.
Everything was real he left me.
"Kuya lucifer gusto ko ng umuwi." Paki usap ko sa kanya.
He stare at me for an minute and he nod saka ako inalalayang tumayo, nauna na syang lumabas habang ako ay napatingin ulit sa bahay ni loki.
This place when i feel his love for me this also the place i feel so secured and safe as long as he was with me and this place where he brought me to give me a peace of mine, this place where he made a promise that he won't make me cry and to protect me forever.
And this place give me a wonderful memories with him.
And this place witness all the pain i just got on his owner.
Now all those happy memories will be gone forever.
--
Sorry sad :( pero oks lang yan babawi ako!! Vote vote vote!!
BINABASA MO ANG
I'm married to a mafia Boss
RandomMafia and Vampire Genre on one story! :) Hope you enjoy it! Dedicate ko to sa dalawang followers ko na nag request nito :) Don't forget to Vote!!