Chapter 56
Heaven Raven Pov
Four years later.
Its been four years ng umalis kami ni ate ravesh ng pilipinas at iniwan ang lahat ng masasakit na alaala at mga taong nanakit samen kahit ang mga masakit na damdamin ay iniwan namin dun.
Pero sabi nga nila kahit na anong layo mo ay hindi ibig sabihin nun ay makakalayo ka din sa mga taong iniwan mo kung saan mo sila iniwan.
"Aalis ka na kailan ka babalik?" Tanong ni ate ravesh saken habang inaayos ang pag kain ni risha.
"Oo ate may flight ako ngayon e baka sa next month pa ko babalik full ang schedule ko." Sagot ko habang busy sa pag i impake ng gamit ko para sa mga susunod na araw.
"Masyado mong kinakarer ang pagiging piloto mo raven na mi miss na tayo nila mommy nag ta tampo na nga eh nag tatanong kailan daw ba tayo uuwi."
"Sinabi nya yun? Sige mauna na kayo susunod ako si risha lang naman ang habol nila e hindi naman ako." Naka pout kong sabi
"Mama let's eat!" Maganang yaya saken ni risha hinalikan ko sya sa pisngi saka umupo sa tabi nya sa harap naman si ate ravesh.
"Parang ayaw ko pang umuwi ng pilipinas nasanay na din akong andito at hindi ko pa kayang harapin si cremo." Malungkot na sabi ni ate ravesh saken.
"Pareho lang naman tayo ate ravesh e akala mo ba ikaw lang? Kahit naman ako nahihirapan din pero hindi naman pwedeng habang buhay mag tatago tayo lumalaki si risha at hindi mag tatagal hahanapin nya din ang daddy nya." Sabi ko sa kanya habang naka tingin kay risha na maganang kumakain.
"Eh ikaw? Handa ka na bang harapin si loki? Maliit lang ang mundo raven hindi na tulad ng dati na palipat lipat tayo ng lugar."
"Hindi ate ravesh e natatakot din ako sa maaring mangyari pero hayaan na kung mag kita kami edi mag kita alangan naman na hilingin ko na mag laho sa paningin nya kapag nag kita kami pero hangga't maari ay iiwas ako." Deretchong sabi ko. Ngumiti lang si ate ravesh saka ako nginitian.
Madami ng nangyari sa buhay namin ni ate ravesh nasa london kami ngayon dito na ang last destination na naisip naming puntahan namin ni ate ravesh dahil bukod sa madaming tao ay hindi kami kilala sa lugar na to at payapa kami.
Isa na kong ganap na piloto madami dami na din akong lugar na napuntahan tulad ng gusto kong mangyari at sa loob ng apat na taon ay hindi ko pa rin nakikita si loki wala na din akong balita dahil ayaw ko na ring makibalita pa.
Walang nakaka alam kung nasaan talaga kami maliban kay mom and dad pati sa mga kaibigan ko na ngayon ay sikat nasa kanya kanya nilang mga gustong tahaking dereksyon sa buhay.
Masasabi ko namang worth it ang pag alis ko sa pilipinas namuhay ako malayo sa mga gulo at hindi na ko napapahamak ganun din si ate ravesh kaya nakakahinga ako ng maluwag.
"Ate una na ko baka malate ako." Paalam ko kay ate ravesh.
"Sige tumawag ka lagi ah." Paalala nya tumango ako saka nya ko niyakap.
"Oo naman kayo din ah! Tumawag kayo." Balik paalala ko.
"Mama your going na po?" Maamong tanong ni risha saken.
Lumuhod ako sa harapan nya magandang bata si risha kung dati cute lang ngayon sobrang ganda na nya.
"Yes anak mama is going now pakabait ka kay mommy ahh! Be a good girl makaka asa ba si mama?" Tanong ko she nod three times.
"Yes po mama i will be good to mommy." She answered at the age of four ay marunong na syang mag salita ng english at tagalog kaya lang nagiging conyo.
"Good girl okey give mama a big hug and kiss na." I said as i open my both arms and she came and hugged me and kiss my face.
"Sige na anak baka malate si mama." Paalala ni ate ravesh.
"I will gonna miss you mama, pero promise po papakabait po ako." Naka pout nyang sabi.
"Promise yan ah!"
"Opo." She answer.
Tumayo na ko saka ko kinuha ang maleta ko na hindi naman kalakihan.
"Sige ate ravesh alis na ko." Paalam ko.
She nod and she hugged me ganun din ang ginawa ni risha. "Love you mama, have a sky safe for you." Risha.
"Yeah sky safe. Love you too." I answer saka ako sumakay ng kotse ko at umalis na papunta sa airport ng canada.
Sinalubong ako ng mga co pilots ko mga nakangiti sila saken nag tatakang tiningnan ko naman sila habang pinapa scan ang gamit namin sa scanner.
"Anong meroon?" Tanong ko sa kanila saka ko kinuha ang maleta ko.
"Ikaw ah! Ikakasal ka na pala! Hindi ka man lang nag sasabi." Si gia isang filipina at isa ng citizen dito sa canada mas matanda lang sya saken ng dalawang taon.
"Oo nga! So busted na kami nyan heaven?" Malungkot na sabi ni raymond.
"Ulol! Matagal ka ng basted." Sagot ko na kinatawa lang ng mga kasama namin.
"Kahit ako?" Si phil.
"Oo kahit ikaw tsk! Wag nyo nga akong pinag ti tripan hindi ako ikakasal okey? Baka naman fake news yan." Sabi ko saka kami pumunta sa locker si ate gia ang kasama ko sa locker tutal kami lang naman ang close na piloto at sya ang assistant ko.
"Totoo yun heaven ito nga pala oh! Pinabibigay ng fiancé mo daw." Sabi ni ate gia saka inabot saken ang isang sobre na may letter sa loob.
To my dearest raven
If your reading this i can tell that your assistant already gave this to you i just wanna say that four years without you is i've been living in hell i know its all my fault but im ready to explain now if you will gonna let me, im so proud of you, you just made your dream came true without me.
You can hide all you want but i will find you the hide and seek is over, you will gonna marry me soon as i found you so get ready i will fix everything my raven i love you so much im sorry for everything.
Love
Loki..Napapikit ako at halos matumba ako sa kinatatayuan ko pag katapos kong mabasa ang sulat ni loki for all these years the hiding is all over.
--
Ayan may pa letter muna si loki haha! Nag iisip pa ko ng magandang eksena para pasok ang tittle sa kwento haha!
Vote vote voteeee~
![](https://img.wattpad.com/cover/226202686-288-k526426.jpg)
BINABASA MO ANG
I'm married to a mafia Boss
RastgeleMafia and Vampire Genre on one story! :) Hope you enjoy it! Dedicate ko to sa dalawang followers ko na nag request nito :) Don't forget to Vote!!