I'm married to a mafia Boss

Ch: 51

Chapter 51

Heaven Raven Pov

Pag uwi ko ay agad akong lumabas ng kotse ni kuya lucifer nag pasalamat ako sa kanya at nag paalam na pumasok ako sa bahay namin and i saw my family.

Naka upo sila sa sofa and i think they are waiting for me ng makita ako ni ate ravesh ay agad nyang kinuha ang kamay ko saka ako niyakap ng mahigpit.

"Take a sit first." Malambing na utos nya saken i nod my head saka kami nag hiwalay lahat sila nasa harapan ko i can see their pity on their eyes sa totoo lang ay ayaw ko nun pero muka na siguro akong kawawa kaya kinaawaan.

"We already know the news princess don't worry we are not mad on you." Malambing na sabi ni daddy saken.

I didn't speak or make any move i just let my tears fall.

Naramdaman kong lumapit si mommy saken agad naman nya kong niyakap. I hugged her back this is all i need a comfort.

"It's okey princess sa una lang yan masakit anak, when the times goes on hindi mo naman mapapansin na nasaktan ka sa una lang yan okey?" Paalala ni mommy tumango lang ako.

"And im very sorry for this mess anak i hope you forgive me." Naiiyak na sabi ni mommy.

"Don't worry mom im not mad at you or on anyone kasalanan ko nag mahal ako kaso nahuli ko ng ma realize kung kailan wala na." Umiiyak kong sabi wala naman ng sinabi si mommy at niyakap na lang ako.

Naramdaman kong niyakap na kami ni dad at ni ate ravesh.

"Don't worry princess we are here for you for now make your dream came true." Si ate ravesh i nod.

After nun ay pinag asikaso nila ako para sabay sabay kaming kumain, we eat and we talked so many thing in a mean while i let myself have a little chance to move on.

The next morning is so hard for me wala na kong loki na nakikita at wala na ring loki ang nag te text at tumatawag saken hinahanap hanap ko ang presensya nya pero kapag naalala kong wala na sya ay nakikita ko na lang ang sarili kong umiiyak.

"Uy girl sure kang okey ka lang?" Its kira.

"Bakit?" Tanong ko habang nakatingin sa malayo.

"Umiiyak ka." Biglang sabi ni ava saka pinunasan ang luha sa muka ko.

"Sorry." I said saka ko pinag patuloy ang pag kain ko.

"Wag kang mag sorry samin we all know its hard for you to move on napamahal ka sa tao kaya natural lang yan." Nakangiting sabi ni ashley.

Nasabi ko na din kasi sa kanila kung ano ang naging sitwasyon namin ni loki they comforted me just like my parents do pero hindi pa din sapat.

"Yeah its all natural, ang mag mahal at masaktan, but don't let your self drown in a memories na dapat kinakalimutan na, stop crying and focus on your dream panandalian lang ang mga tao. May umaalis may dumadating pero ang chance mo na mabuo ang pangarap mo ay once in a blue moon lang i know its hard for you but teach yourself to take a step forward.

Wag mo ikulong ang sarili mo sa isang nakaraan na alam mong tapos na accept everything and have a good life walang mawawala kung aalis ka sa masakit na alaala. Tama na ang iyak at pag durusa maawa ka sa sarili mo heaven hindi na ikaw yan." Sermon ni cind.

Alam kong galit sya dahil sa aming lima mas matagal ko syang nakasama at alam na alam nya ang ugali ko at alam kong sobrang apektado na sya dahil lang sa nangyayari saken.

"My point ka bitch." Ava said saka ako niyakap.

"Move on na help ka namin." Ashley said and she giggle like a kid.

"No boys please lang." Pangunguna ko knowing ava and ashley they love playing boys feelings kaysa sa sila daw ang pag laruan ay dapat sila ang pag laruan.

"Okey pass tayo sa boy hunting!" Anunsyo ni ava.

"Edi club na lang nakakamiss mag club!" Kira said habang naka pout.

"Game ako." Cind

"Ako din!" Ashley.

"Sa madaming lalaki ako ahh!" Ava.

Nag usap usap kami kung kailan kami mag pupunta sa club at napag desisyonan namin sa weekend na lang pumayag naman sila.

Bumalik na kami sa kanya kanya naming mga klase, nakinig ako sa prof ko at nag take down ng notes, maybe this is my start now.

--

Dumating ang mga araw na para bang lumipas lang my friends always there for me to help me on my moving on stage daw kuno.

Every sunday ay laman kami ng clubs habang monday to saturday naman ay busy kami sa pag re review sa mga academics namin ilang araw na rin ang lumipas pero wala pa rin akong balita kay loki at pinili ko na lang din na hindi na makibalita pa like what's the use diba?

Its saturday wala kaming pasok pero ako imbis na mag aral ay kasama ko ang mag jowa si kuya cremo at ate ravesh na namimili ng i dadamit ni baby risha sa paparating nyang binyag.

"Eto oh! Bagay sa kanya to pink." Ate ravesh said habang hawak nya ang isang baby dress na kulay pink.

"Ate diba dapat puti? Kasi binyag yun?" Singit ko sa kanila kanina pa kasi kami andito sa mall at tulog na tulog na si baby risha sa bisig ko.

"Oo meroon na kami nun pang reception na lang ang wala ayaw ko naman na kung ano ang suot ng anak ko sa binyag yun pa din sa reception nya." Seryosong sabi ni kuya cremo natawa ako.

"Ini ispoil mo nanaman." Singit ni ate ravesh na ngayon busy na sa pag tingin ng slippers nag sisimula na kasing mag lakad si baby risha.

"Oo naman love, you know how much i love our daughter right? At wala lang to okey? I love spoiling her." Paliwanag ni kuya cremo kay ate wala namang nagawa si ate ravesh kundi ang sumuko na lang as if naman na may panalo sya.

Lahat naman nakukuha nila, sa isang kisap mata lang nila lahat nakukuha kahit nga ang pag mamahal ko nakuha hindi nga lang tinanggap.

--

Hugot! Whaha!! Insomia attack gosh! -_-!