Hoofdstuk 27

1.1K 55 90
                                    

A/N: Waarschijnlijk nog ongeveer 3 hoofdstukken and than this story will be over :(

-------------

|| Luke ||

Ik word wakker in een bed dat niet van mij is. Dat weet ik 100% zeker. Ik open m'n ogen maar knijp ze meteen weer dicht door het felle licht.

"Hé je bent wakker." Hoor ik een niet bekende stem zeggen.

Ik kijk op en zie een meisje van ongeveer dezelfde leeftijd als mij zitten. Ze heeft lang bruin, stijl haar, mooie bruine ogen en een lieve glimlach op d'r gezicht.

"Waar ben ik?" Zeg ik.

"Mijn huis." Antwoordt ze.

Ik lach even en zeg dan, "Ja, maar waarom ben ik hier en wie ben jij?"

"Nou ik zal het even uitleggen," begint ze.

Ze gaat rechtop zitten. Ik doe hetzelfde maar als ik me probeer te bewegen doet m'n hele lichaam pijn. Ik kreun van de pijn en ze kijkt me bezorgd aan.

"Voordat ik begin eerst even wat pijnstillers halen." Zegt ze en ze staat op.

"Thanks." Zeg ik zachtjes.

Ze loopt de kamer uit en ik ga weer liggen. Ik probeer me te herinneren wat er is gebeurd maar ik kan er niet opkomen. Het meisje komt terug de kamer binnen gelopen met een glas in d'r hand.

"Ik heb pijnstillers en wat drinken." Zegt ze.

Ze loopt naar een tafeltje naast m'n bed en zet daar een beker en twee pilletjes op.

"Ik hoop dat je van ice tea houdt?" Zegt ze met een glimlach.

En damn, wat heeft zij een mooie lach. (Jullie denken allemaal dat het Britt is hè? Ha ja snap ik swek.)

"Ice tea is goed hoor." Zeg ik.

"Ik zal je even rechtop zetten." Zegt ze.

Ze pakt een soort afstandsbediening en drukt op een knopje. De bovenkant van m'n bed komt langzaam omhoog en ze stopt als ik helemaal rechtop zit.

Ik bijt m'n kiezen stevig op elkaar omdat de pijn bijna niet te verdragen is. Wat de fack is er gebeurd?

"Eerst moet je je pijnstillers nemen, dan vertel ik je het verhaal." Zegt ze.

Ze geeft me de beker en de pilletjes en ik slik ze in één keer door. Ik drink de rest van het glas leeg en geef hem terug aan het meisje.

"Nou, waar zal ik beginnen?"

"Begin misschien met vertellen wie je bent." Zeg ik met een glimlach.

"Keej dan. Ik ben,"

-------------

Gallo allemaal, dit is het einde van hoofdstuk 27.

-

Nee grapje lmao.

----------------

"Keej dan. Ik ben Larissa. Ik ben 17 jaar en ik heb je gevonden toen je halfdood op de stoep lag." Zegt ze alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

"Wait what?" Zeg ik, "Halfdood op de grond gevonden?"

"Ja nou laat me het uitleggen." Begint ze, "Ik was gewoon hier thuis toen ik allemaal gepraat hoorde. Ik woon op mezelf by the way. Maar ik dacht dus dat het gewoon een stel dronken jongens waren, die hier wel vaker komen." Ze stopt even om op adem te komen.

Wrong Choice? || n.h & l.hWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu