شاید سخت باشه،دیدن خوشبختی کسایی که بهت اسیب رسوندن اما دارن زندگیشونو میکنن؛خیلی بده نتونی خودتو خلاص کنی،بخاطر اونای که دوست دارن،اما ی روز همه ی ما ناامید میشیم از خودمون،از دنیا،از اطرافیانمون اون موقعیت که دیگه عشق اول ادمم نمیتونه همه چیزو درست کنه... *روزای سخت دومم نمیارن اما انسانای سخت چرا* +توعه لعنتی همه چیزمو ازم گرفتی حتی روحمو -کسی مجبورت نکرد عاشق ی ادم خودخواه بشی *همه همدیگر رو مقصر میدونن هیچکس فکرشم نمیکنه که همه این اتفاقا نتیجه کارای عه که خودمون انجام دادیم* شاید همه روزا خوب نباشه اما چیزای خوب هر روز وجود داره*