Birbirimizin kaderi olmak zorundaydık ve bunu kabullenmiştik. Çocukluğumuzdan beri kaderimiz bizim elimizde değildi zaten. İkimiz de buna alışıktık. Okuldaki son yılımızdan sonra o beklenen düğünle evlenecektik. Fakat önce o bana gelip başka birinden hoşlandığını söyledi, sonra da ben. Birinden hoşlanma ihtimallimizi hiç hesaba kalmamıştık. Bu yıl hiç bitmeyecek gibiydi. İçimizde yangınlar, yüzümüzde bir gülümseme. Her şey yeni başlıyor.