ayrıl benden | texting ✅[tamamlandı]

☀️47

_

"Serkan! Bu bavulu da alsana, nasıl taşıyacağım ben bunu!" diye cırladığımda yüzünü buruşturarak bana döndü.

"Ulan gidiyorum, giderken bile bıdı bıdı konuşuyorsun! Bir sus be, bir sus!"

Göz devirdiğimde elimdeki bavulu almıştı. Kapıya kadar sürüklediğinde taksici de kapıdaki bavulları bagaja yerleştirmişti. Serkan, annem ve babamla vedalaştıktan sonra bana döndüğünde dudaklarımı büzerek ona doğru ilerledim.

"Çok alıştım ben sana" dedim sessizce. "Şart mıydı gitmen?"

Gülümseyerek kollarını bana doladı. "Yine geleceğim, sabret biraz"

"Sürekli iletişim halinde olalım tamam mı? Yeni okulunda sorun çıkarma, beni de unutma. Sürekli beni özle, arada sırada arayıp rahatsız et. Ve en önemlisi de mutlu olabileceğinden emin olduğun biriyle birlikte ol"

"Tamam anne" dedi gülerek. Dalga geçmesiyle omzuna vurduğumda başını salladı.  "Söz, bu dediklerini yapacağım"

"Kendine iyi bak" dedim gülümsemeye çalışarak. "Selam söyle teyzemlere"

"Sen de kendine iyi bak" diyerek kulağıma eğildi. "En önemlisi de sevdiğine emin olduğun insanla birlikte ol, gelip geçici bir heves uğruna harcama duygularını"

Sertçe yutkunduğumda benden ayrılıp son kez hepimize bakarak el salladı ve taksiye bindi.

Gerçekten onu özleyecektim.

"Serkan'ı yolcu ettiğimize göre, ben de işe gidiyorum" dedi babam ceketini giyerek. Yanağına bir öpücük konudurup vedalaştığımızda evde yalnızca annem ve ben kalmıştık.

Telefonumun tanıdık gelen melodisi kulaklarıma dolarken "Kim bu saatte arayan?" demişti annem merakla. Telefonuma baktığımda Nil'in aradığını gördüm.

"Nil" dedim mırıldanarak.

"Açsana" dediğinde telefonu açar açmaz "Anneni ver!" diye seslendiğinde yüksek çıkan sesiyle yüzümü buruşturarak telefonu kulağımdan uzaklaştırdım.

"Seni istiyor anne" dedim telefonu anneme uzatarak. Tereddütle yüzüme bakıp telefonu elimden aldı ve kulağına götürdü.

Nil ile konuşurken içeri doğru ilerlemeye başladığında annesini takip eden bir civciv edasıyla annemin peşinde yürümeye başladım. Pat diye Çağrı mesaj atsa bittiğimin resmiydi!

"Olmaz kızım" annemin onaylamayan sesiyle ona baktığımda arkası dönüktü. Biliyordum işte kabul etmeyeceğini!

"Nil, gerçekten olmaz"

Reddetmeye devam ederken sıkıntıyla ofladım. Belki de gitmemem en iyisi olacaktı. Çağrı ile yan yana geldiğimizde tuhaf oluyordum.

"Ay, siz beni delirteceksiniz vallahi! Tamam, tamam tamam... Babasını da ben ikna ederim tamam!"

Annemin sözleriyle kaşlarımı çattığımda "Görüşürüz" diyerek telefonu kapatmıştı.

"Ah kızım, hiç söylemiyorsun bana... Arkadaşında kalmak istediğini Nil'den öğreniyorum"

"İzin verdin mi?" dediğimde başını salladı gülerek. "Nil'den kurtulmak mümkün mü? İlle de tutturdu kalsın kalsın diye!"

"Babam?" dedim sorarcasına.

"Babanı da ikna ederim bir şekilde. Al telefonunu" diyerek telefonu bana doğru uzattı. Dudaklarımı birbirine bastırarak telefonumu aldım.

"Ben odama geçiyorum" dediğimde beni onaylarken odaya doğru ilerlemeye başladığımda telefonum titremişti.

Çağrı : Geliyor musun yarın?

Müge : Annem izin verdi gibi ama gelesim de yok sanki ya

Çağrı : Mert ve Nil'i yakınlaştırabiliriz

Çağrı : Onlar için ayarladım zaten

Müge : Ha yani senin başının altından çıktı bunlar

Müge : Sinsiiiii

Çağrı : Ahahshdj

Çağrı : Keyfimden yapmadım ya,

Çağrı : Onların mutluluğu için yaptım.

Çağrı : Gitti mi Serkan?

Müge : Gitti çocuğum :((

Çağrı : İyi iyi

Çağrı : Neyse sen de gel diye yazmıştım

Çağrı : Gelirsen sevinirim gelmezsen de bu aşkın mimarı ben olurum snsndjdk

Müge : Pislik!

Müge : Ben olmasam haberin olmayacaktı, laflara bak!

Müge : Tamam lan geliyorum

Müge : Sana inat geliyorum

Müge : Hadi bakim

_

Hadi bakiiiim

Evet okurkuşlarım, bunda da finale az kaldı. 

Kaç bölüm sonra olur kestiremiyorum fakat final yakın...