ayrıl benden | texting ✅[tamamlandı]

☀️63

Finale adım adım gidiyoruz ayol.

_

"Of bu sınıf nerede ya? Sadece biz varız dakikalardır." zil çalmasına rağmen sınıfta sadece ben ve Nil vardı. Diğerleri ortalıklarda yoktu.

"Aman boşver," dedi Nil umursamaz bir tavırla omuz silkerek. "Benim işime gelir. Sevmiyorum zaten kimseyi."

Gülümsedim. "Haklısın."

"Kızlar!" tanıdık gelen sesle gözlerimi Nil'den çekip kapıdan bize bakan Çağrı'ya döndüm.

"Herkesi konferans salonuna topluyorlar, siz de inin."

"Neden ki?" dediğimde Nil de bana katılırcasına başını sallamıştı.

"Bilmem," omuz silkti. "Henüz benim de bilgim yok."

"Gidelim bari," dedi Nil de omuz silkip. Koluma girdiğinde bir Çağrı'ya bir bana baktı. "Düzelttiniz mi be siz aranızı?"

Nereden anlamıştı bilmiyordum. Dün gece olanları henüz anlatma fırsatı bulmamıştım. Gerçi ben anlatmasam da Çağrı anlatır diye düşünmüştüm ama anlatmamıştı belli ki.

Ben cevapsız kalırken Çağrı "Evet." dedi beni şaşırtarak. Açıkçası beni böyle kolay affedebileceğini düşünmemiştim.

Mert'le gün boyu konuşmamıştık. İstemsizce ona baktığımda başını çeviriyordu. Aklınca bana dün görüldü atmamın tribini atıyordu fakat bu pek de umrumda değildi.

"Sevindim vallahi," dedi diğer eliyle de Çağrı'nın koluna girip. "Ay çok güzel olduk böyle! Hep böyle olalım. Kavga edip durmayın, yolarım sizi."

Burnumdan güler gibi bir nefes verdim."Seviyor musun dövüyor musun karar ver."

"Ben ikisini de aynı anda yaparım aslan parçası," dedi o da gülerek. Gülüşümüze Çağrı da katıldığında ağır ağır konferans salonuna inmiştik.

Adam çoktan bir şeyler anlatmaya başlamıştı. Konuya pek hakim olmadığım için sessizce en arkaya geçtim. Çağrı, çaprazımda Nil ise yanımda oturuyordu.

Biraz ilerimde de Mert çarptı gözüme.

Selda ise onun tam arkasında oturuyordu.

Göz devirerek adama çevirdim bakışlarımı. Fakat o sırada anlatmayı bırakmıştı. Gülümseyerek eline mikrofon aldı sesini daha da iyi duyurmak için. "Size bir sorum olacak gençler," dedi ve duraksadı. "Siz nasıl bir çıkma teklifi almak isterdiniz?" dediğinde kaşlarım çatıldı.

Bir eğitmen, seminerde neden böyle bir şey sorardı ki? Gerçi ne hakkında olduğunu bile bilmiyordum. Bu yüzden susmayı tercih ettiğimde Çağrı'nın bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum.

"Sen." dedi hoca beni göstererek. Emin olmak için arkama baktığımda kimse yoktu. "Hey, sen! Arkaya bakan... Evet, sana soruyorum. Adın ne?"

"Şey, Müge." dedim çekingen bir tavırla.

"Sen nasıl bir çıkma teklifi isterdin?"

Yüzlerce öğrencinin içinden bu soruyu cevaplamak biraz zor gelmişti.

"Aslında," dedim ve duraksayıp duruşumu dikleştirdim. "Ahım şahım bir şey olmasına gerek yok. Mesela annem ve babam... Babam anneme bir buket çiçek alıp etrafı balonlarla süslemiş, öyle teklif etmiş anneme. Ben de onlar gibi bir şey isterdim herhalde." konuştukça daha da açılmış, kendimi daha da rahat hissetmiştim.

"Güzel," dedi gülümseyerek. "Teşekkürler Müge bizimle paylaştığın için."

Karşılık vererek gülümsediğimde Nil omzuyla omzumu dürttü. "Çağrı sana bakıyor." kulağıma fısıldadığı şeyle Çağrı'dan tarafa baktım. Göz göze geldik fakat bu kez çekmedi gözlerini üzerimden.

Gözlerimiz kenetlenirken hoca ise diğer öğrencilere soruyordu.

O sırada telefonumun titremesiyle gözlerimi gözlerinden çekmek zorunda kaldım.

Gördüğüm isimle kaşlarım çatıldı çünkü yazan kişi Mert'ti. Nil'e baktığımda o da telefonla kendi sevgilisiyle mesajlaşıyordu.

@mertevgi : Anlaşılan sana kendimi affettirme yolunu buldum,

@mertevgi : Tavsiye için teşekkürler güzellik ;)

_

Mert bi sal aslanım... Bi sal şu kızı qhdkdldlf