ayrıl benden | texting ✅[tamamlandı]

☀️48

"Allah aşkına, siz beni nereye götürüyorsunuz?" dedim kaşlarımı çatarak etrafa bakarken. "Burası orman gibi her yerde ağaç var"

"Dağ evi olduğu için olabilir mi sadece soruyorum" dedi Nil gülerek. Göz devirdim.

"Aman, çok komik!"

"Müge, bir şeye de söylenme be kızım!" Çağrı'nın yakarışıyla dudaklarımı büzdüm.

"Tamam ya sustum"

"İşte geldik" en önden giden Mert'in sesiyle başımı kaldırdığımda ahşaptan yapılmış hoş bir ev karşılamıştı beni.

"Çok güzel" dedim mırıldanarak.

"Sana söylemiştim" dedi Nil gülümseyerek.

Ona karşılık vererek gülümseyip Çağrı ve Mert'i takip ettim sessizce. Nil ile birlikte onların arkasından eve girdiğimizde Çağrı'dan kıyafetlerimin olduğu çantayı istedim. Çantayı bana uzatırken kısa bir bakış atıp gözlerini kaçırdı.

O da farkındaydı bugün biteceğinin.

"Nil bana banyoyu gösterir misin? Çok terledim gelirken" cevap gelmeyince kaşlarımı çatarak yana baktığımda Nil ve Mert çoktan ortalardan kaybolmuştu.

Daha yeni gelmiştik, hangi ara gitmişlerdi bunlar?

"Gel" dedi Çağrı yüzüme bakarak. "Göstereyim ben sana"

Başımı salladım ağır ağır. O önden yürürken ben de arkasından yürüyüp onu takip ediyordum.

"Yukarıda" dedi merdivenleri çıkmaya başlayarak. Sessizce arkasından yürümeye devam ettiğimde bir kapının önünde durdu. Arkasını dönerek bana baktı.

"Burası"

"Teşekkürler" dedim sessizce. Kapının kolunu çevirip içeri girecekken Çağrı bileğimden tuttu.

"Ne oldu?" dedim kaşlarımı çatarak.

"Ben Mert'le konuşacağım bugün"

"Tamam" dedim dudaklarımı birbirine bastırarak. "Eğer fırsat bulursan Nil'le de konuş istiyorsan"

"Yok" dedi sakince. "O bana anlatmadığı sürece onu sıkıştıramam"

"Peki, sen bilirsin. Şimdi izin verirsen içeri gireceğim" kolumdaki elini gösterdiğimde yavaşça elini çekti.

"Pardon, tabi gir"

"Görüşürüz" dediğimde başını salladı.

"Görüşürüz"

_

Geçiş bölümü.