ayrıl benden | texting ✅[tamamlandı]

☀️Final

Hepinize merhabalar,

Son okuyuşumuz... İyi okumalar dilerim❤️

_

Yürüdüm, yürüdüm, yürüdüm.

Durdum,

Tam Çağrı'ların evinin önünde durdum.

Her yer ışıl ışıldı, ışıklarla donatılmıştı kapının girişindeki demirler. Gözlerimle etrafı süzerken içeri adım attığımda bahçenin balonlarla dolduğunu gördüm. Her yerde balon vardı, rengarenk balonlar..

Yüzümde ufak bir tebessüm oluştuğunda "Çağrı," dedim seslenerek. "Ben geldim, neredesin?"

"Geldim!" Çağrı'nın sesi kulaklarıma dolduğunda sesin geldiği yöne doğru çevirdim başımı. Beyaz bir gömlek, siyah bir pantolon giymişti. Gömleğinin birkaç düğmesini açık bırakmış olması, ayrı bir hava katmıştı. Saçları hep olduğu gibi dağınıktı.

Çağrı önceden de bu kadar yakışıklı mıydı? Kör olmalıydım, ona daha önce hiç böylesine bakarak yakışıklı olduğunu dile getirmemiştim. Kendime bile söylememiştim bunu.

Birkaç adımıyla aramızdaki mesafeyi kapatıp tam önümde durduğunda başımı biraz yukarı kaldırdım yüzüne bakabilmek için.

Elleri, ellerime uzandı. "Çok güzel olmuşsun." beni kısaca gözleriyle süzdüğünde utandığımı hissettim.

"Senin şaheserin." güldü.

"İçindekini de harcamamak lazım," derin bir iç çekti ardından. "Bu elbise ancak sana böyle yakışabilirdi."

Sözleri, gülüşümü arttırmaya yetmişti. "Bunlar ne böyle?" dedim etrafı göstererek. "Çok güzel olmuş, benim için mi?"

Dudaklarını büzdü. "Aslına bakarsan senin değil, sizin için."

Gözlerimi kırpıştırdım. "Bizim mi? Biz kim?"

"Şey, eski sevgililerimin hepsini çağırdım. Bir parti vermeye karar verdim."

"Ne?" sesimi yükseltip ellerimi ellerinden kurtardığımda kahkaha atacak cinsten sesli bir gülüş sergiledi.

"Sadece şaka yapıyordum ama yüzünün ifadesini görmen gerekiyordu,"

"Hiç komik değildi!" dedim omzuna vurarak. Vurmamla yüzünü buruştururken ters bir bakış attım.

"Eski sevgiliymiş! Sen al o eski sevgililerini," kaşlarını kaldırdı.

"Eee?"

"Al," derin bir nefes verdim. "Al sev."

Yeniden güldü. "Kıskanmana gerek yok, ben seninim." kollarını iki yana açtığında dudaklarımın kenarı yukarı kıvrıldı.

"Ee? Neden çağırdın beni buraya?"

"Seni iki dakika bekletsem olur mu?"

Omuz silktim. "Olur."

"Hemen geliyorum," koştur adımlarla yanımdan uzaklaşırken Mert'in nerede olduğunu düşünmeden edemedim. Nil de hep burada olurdu ama bugün o da yoktu.

Kendi kendime omuz silkip balonların birine ayağımın ucuyla vurdum can sıkıntısıyla.

"Çağrı? Bitmedi mi işin!" sesimi yükselttiğimde ses gelmedi, onun yerine etrafa mor bir ışık hâkim oldu.

Hemen ardından da melodik bir müzik.

Ben şaşkınlığımı üzerimden atamadan ışıkların arasından Çağrı girdi görüş açıma.

Ellerinde bir çiçek buketi vardı.

"Çağrı," dedim fısıldayarak. "Ciddi olamazsın?"

"Ciddiyim." dudaklarını birbirine bastırarak bana doğru yürüdüğünde hızla çarpan kalp atışlarımı duyabiliyordum.

Tam önümde durup buketi tam ortamızda tuttu.

"Müge Selek," dedi gözlerimin içine bakarak. "Sana pahalı hediyeler verebilirdim, çok daha lüks bir ortam hazırlayabilirdim fakat hayalindeki gibi güzel ve özel olsun istedim." duraksadığında ben de gözlerinin içine bakma cesaretini bulmuştum kendimde.

"Belki ilk kez değil ama, son kez benimle çıkar mısın?" elindeki buketi bana uzattığında gözlerimin dolduğunun farkına vardım.

"Çık, çık, çık, çık!" tanıdık gelen seslerle irkilip gözlerimi Çağrı'dan aldığımda bu kez görüş açıma Mert ve Nil girmişti.

Resmen alkışlayıp beni gaza getirmeye çalışıyorlardı.

"Şapşallar," dedim gülerek yüzlerine bakıp.

"Hadi hadi," Nil muzipçe gülümseyip Çağrı'yı işaret ettiğinde gülerek göz devirdim ve Çağrı'ya dönüp gözlerinin içine baktım.

"Çağrı Aksoy," dedim derin bir nefes alarak. "Belki ilk kez değil ama, son kez seninle çıkarım." elindeki buketi alıp kollarımı boynuna doladığımda o da ellerini belime yerleştirdi.

İşte bu anı, hiçbir şeye değişmezdim.

_

Ve son...

Her güzel şeyin bir sonu vardır. Elbet bu kitap da bir gün son bulacak, final olacaktı. Onlara yakışır bir son yaptığıma inanıyorum.

Şunu farkettim, yakında final diye diye en az 20 Bölüm daha yazmışım üzerine snxndnxnsmdnd Ayrıl Benden, bende böyle bir etki bıraktı. Onlardan hiçbir zaman tam anlamıyla kopmak, hikayelerini bitirmek istemedim.

Ama şu var ki, kitabı gereksiz yere uzatmak da istemedim. Tam yerinde bıraktığımı düşünüyorum, umarım sizin için de öyledir.

Bu textingte kendinizden bir şeyler bulmuşsunuzdur umarım. Bir kez bile olsa yüzünüzde bir tebessüm oluşturabildiysem ne mutlu bana❤️

Şimdi, en başa dönüp seveceğini düşündüğünüz arkadaşlarınızı etiketleyip kitabın büyümesinde yardımcı olur musunuz?

Bana destek olan, yorumlarını esirgemeyen, oy veren ya da vermeyip sadece okuyan herkese teşekkür ederim. Başka bir kitapta, yeniden görüşmek üzere! Kendinize iyi bakın❤️

-Özel bölümler gelmeyecektir. Bu kitabın gerçekten son bölümüdür. -

Bitirme tarihi : 30.03.2021