•Stray Kids Imagine•

40: I.N

Çıkmaya başladığınızdan beri diğer üyelerle ilk tanışmanızdı. Hepiniz dairenizin oturma odasında konuşuyordunuz, şakalar yapıyordunuz ve birbirinizi daha fazla tanımaya çalışıyordunuz.

Jeongin diğer üyelere karşı gerçekten sevimli davranıyordu. Ne kadar aşık olduğu konusunda şakalar yapıyorlar ve ilişkiniz hakkında onunla alay ediyorlar. Bir noktada, isteksizce onlara katıldın ve Jeongin sadece daha utangaç ve kıvrak oldu. Devam ettin ve sadece bu değil, onunla en çok dalga geçen sendin.

Diğer üyeler birkaç saat sonra ayrıldığında kıkırdayan bir karmaşa içindeydin. Çocuklarla şakalaşıp erkek arkadaşınla dalga geçerken eğlendin. Ama bu senin tek hatandı. İkiniz bir süredir çıkıyorsunuz ve ona "sevimli", "tapılası derecede güzel", "bebek" demekten daha iyisini yapabilirdin. Seni duvara çarptığında şaşırmamalıydın ama şaşırdın.

"B-bebeğim, iyi misin?" Diye sordun, sesin titriyordu.

Jeongin sadece seni duvara doğru itti, bir eli boğazına dolandı ve bir dizini sıcaklığına bastırdı. Acınası bir sızlanma çıkardın ve o sırıttı.

"Kendine bir bak. Çok acınası! Aptal bebeğimi değiştirdim mi? Hayır, bu mümkün değil. Sonuçta ben sadece sevimli bir çocuğum." Alaycı bir şekilde seni kavradığında söyledi.

Aceleyle elini tuttun, boğazına geri soktun ve daha sert sıktın. Sıcaklığını nazikçe dizine sürerken ona ceylan gözleriyle baktın.

"Çok tatlısın. Bana doğru düzgün hükmetmek için yardıma bile ihtiyacın var." Bunu neden söylediğini bilmiyordun. Bunu söylememeliydin.

Bir anda, boynundaki tutuşu daha sıkı hale geldi, diğer eliyle yüzünü tutup ağzını açmaya zorladı.

"Bir velet olmaya kararlı mısın bebeğim? Benim için iyi. Seninle işim bittikten sonra hala bir bebek miyim bakacağız." Kulağına fısıldadı ve sözlerine nefis bir ürperti aktı.