•Stray Kids Imagine•

33: Bangchan

"Bebeğim?"

"Bebeğim?"

"Bebeğim?"

"Bebeğim?"

"Be-"

Evet, Chris?

"Seni özledim."

Bu telefon görüşmeleri senin favorindi. Chan ve skz'in geri kalanı dünya turunda performans sergilemekle meşgul olsalar da, Chan yine de her gece seni aramak için zaman buldu.

Cevap vermeden önce derin bir nefes aldın.

"Bende seni özledim aşkım."

Şu anda yanında olması için her şeyi verirdin. Çarşaflarına kokusu sinmişti ve eşyaları odanın her tarafına dağılmıştı. Onu düşünmediğin bir an bile geçmedi.

Görüşmenin üzerine düşen bir sessizlik oldu. Isınma sessizliğiydi yine de çağrı bittiğinde bile buna sahip olabilirsin, ama chan'ın sesini duyamazdın.

"Uyumam için bana şarkı söyler misin?"

Ve bununla Chan'ın kalbi patladı. Seni anlatabileceğinden çok daha fazla özlemişti. Elbette dünyayı gezmeyi ve en iyi arkadaşlarıyla birlikte performans sergilemeyi seviyordu, ama sensiz orada olmak zordu.

"Tabi ki bebeğim. Bu gece hangi şarkıyı söyleyeceğim?"

Yarım düzine kadar Ed Sheeran şarkısı ve bir sürü başka balad dinledikten sonra gözlerin nazikçe kapanıyordu ve onları açık tutmak zordu. Söylemeden önce chan yüksek sesle düşünmeyi bitirene kadar bekledin;

"Bunun için teşekkürler, Chris. İhtiyacım vardı. İyi geceler, seni seviyorum."

Cevap vermeden önce telefonun diğer tarafında kısık bir kıkırdama duyuldu.

"İyi geceler bebeğim. Seni seviyorum, yakında görüşürüz. Benim için biraz daha bekle. "