İKİ DELİ BİR SEVDA (DAVA SERİSİ 4)

Bölüm- 32- Kabus

Bölüm Şarkısı - Karsu - Jest Oldu

Kısa bir aradan sonra uzun bir yeni bölüm geldi 😉😉 Hepinize keyifli okumalar💞💞💞

H erkes merakla Azra'ya bakarken o titreyen elleri ile telefonu güçlükle tutarak,sesinin duyulmasını istemezce fısıldadı.

"Durumu nasıl!?"

.......

Karşıdan gelen cevapla nefesinin kesildiğini hisseti. Oğlunun verdiği cevapla telefonu güçlükle kapatarak dolan gözlerini bir kaç saniye kapatarak nefes almaya çalıştı. Ne söyleyeceğini,durumu nasıl toparlayacağını bilemiyordu. Kesik bir kaç nefesi içine çekerken kocasının sesiyle gözlerini hafifçe araladı.

"Ne oluyor!? Kim kaza yapmış Azra!?" Derin bir nefes alarak bakışlarını kocasından çekerek, masadakilerin üzerinde gezdirip acı dolu bakışlarını Kaan'ın üzerinde sabitleyerek fısıldadı.

"Sarah!"

Kaan duyduğu isimle bedenin taş misali kesildiğini hissederken göğsüne saplanan acıyla Azra'nın sözlerini kabul etmek istemezcesine başını iki yana sallayarak fısıldadı.

"O değil de! Karın değil de Azra teyze! "

Kalbinde hissettiği acı dudaklarından acı bir fısıltıyla dökülürken bakışları yalvarırcasına Azra'nın gözlerinde sabitlenmişti.

Azra'nın gözlerindeki acı birden suçlayıcı bakışlara dönerken dudaklarından dökülen sözlerin de bakıllarından geri kalır yanı yokmuş gibi, bir hançer misali saplanmıştı yüreğine.

"Senin o büyük hayallerin karının ölümüne sebep oldu! Karını hiçe sayarak kavuştuğun hayallerin getirir mi sevdiğin kadını geri! Sarah'ı sen öldürdün Kaan!"

Azra'nın sözleri ile nefesi boğazında düğümlenirken, yer ve göğün birleşip ikisi arasında sıkıştığını hissetti. Olamazdı! Sevdiği kadını bu şekilde kaybedemezdi! Daha sevdiğini söyleyecek,ona verdiği sözleri yerine getirecekti! O da sevecekti kendisini! Onlar da mutlu olacaktı. O kadar plan yapmış,oyunlarla sevdiği kadını karısı yapmıştı bu şekilde kaybedemezdi. Masadakilerin hepsi onu suçlarcasına öfkeyle konuşurken Kaan,Azra nın sözlerinin gerçekliği ve diğerlerinin sözlerinin ağırlığı yüzünden, benliğini saran büyük bir korku ile ellerini kulaklarına kapayarak başını iki yana sallayarak kabul etmek istemezcesine acıyla fısıldadı.

"Hayır! Hayır! Ölmedi!"

Yanaklarında hissettiği el ve isminin derinlerden seslenilişi ile korkuyla sıçrayarak bağırdı.

"Hayır!"

Kesik kesik nefesler alırken sakinleşmeye çalışıyor bir taraftanda fısıltı şeklinde sürekli aynı kelimeleri tekrarlıyordu.

"Ölmedi! Hayır! Ölmedi!"

"Kaan!"

İşittiği titrek sesle bakışları sesin sahibine dönerken kesik nefeslerinin arasında yanındaki kadına baktı korkuyla.

"İyi misin? Sayıklıyordun. Kabus gördün galiba?"

Neler olduğunu anlamaya çalışırken gördüğü kabusun ardından yaşadığı ana hızlı bir geçiş yaptı. O kısa an da herşey gözlerinin önünden film şeridi gibi geçerken şaşkınlık ve korku karışımı bir rahatlama ile fısıldadı.

"Kabus!"

Bakışkarı yanındaki kadının ellerine kayarken,sol elini hızla avuçlarının içine alıp inceledi. Karşılaştığı görüntüyle tuttuğu nefesini bırakırken kendisine aynı duygularla bakan kadına bakışlarını çevirip omuzlarından serçe kavrayarak kendisine çekip sıkıca sarıldı. Hatırladığı kabusla sertçe yutkunarak yüzünü buruşturup korkuyla fısıldadı.