Bölüm -23- Köy

4.1K 310 149
                                    

Bölüm Şarkısı - Orhan Gencebay : Beni Böyle Sev

Keyifli okumalar ❣️❣️

Hastaneden sonra eve toparlanmak için gittikten sonra Sarah'ı da alarak yola çıkmışlardı. Gözü arka koltukta fısır fısır Sarah'la konuşan karısına kayınca buruk bir tebessüm oluştu. Rüzgar'ın sözlerinden sonra kendisini toparlaması uzun sürmüştü ama elinden gelen başka bir şey yoktu. Dik durmak zorundaydı. Karısı ve bebekleri için içinde kanayan yaraya tuz basacak, kan kussa bile kızılcık şerbeti içtim diyecekti. Kurtulacaktı karısı, bir türlü erişemedikleri mutluluğa,huzura bebeklerini kucaklarına alıp sevdalarını o zaman doya doya yaşayacaklardı. Bunun için kaf dağının arkasındaki nice alemi,zümrüdü ankayı bile bulması gerekirse bulacaktı!

"Kayra!" Karısının sesiyle daldığı düşüncelerden sıyrılan adam bakışlarını dikiz aynasından telaşla karısına çevirerek cevap verdi.

"Canım!" Onun bu haliyle Derya kaşlarını hafifçe çatarak söylendi.

"Üç kez seslendim duymadın! Neyin var senin?" Yoldaki bakışlarını tekrar karısına çevirerek umursamazca omuz silkip gülümsedi.

"Bir şeyim yok güzelim yola dalmışım sadece." Bakışlarını kaçırırcasına yola çevirerek ilgiyle sordu. "Bir şey mi istedin? Miden falan mı bulandı?" Kocasının soruları ile başını olumsız anlamda sallayan kız, köu yoluna girerken konuşmaya başladı.

"Bir şeyim yok ama yardımına ihtiyacımız var." Sarah arkadaşının sözleri ile dişlerinin arasından tısladı.

"Deryaaa!Lütfen! Ne gerek var?" Kıstığı bakışlarını arkadaşına çevirerek çemkirdi.

"Çok gerek var canım! Kaan denen babun maymunu kocan bunları hak ediyor!"  Sarah arkadaşının sözleri ile kıkırdarken Kayra karısının sözleri ile gözlerini tekrar ona çevirdi ve kıstığı bakışları ile kısa bir an onu inceledi.

"Nasıl bir yardım bu? Korkmalı mıyım?" Hafif öne doğru eğilen kız kocasının omzuna elini koyarak çenesini üstüne  dayayıp hayran bakışlarla onu süzerek cevap verdi.

"Benim kocam hiç bir şeyden korkmaz."  Karısının sözleri ile içindeki korku yüreğini sıkarken gülümsemeye çalışarak kıs abir an karısına bakıp çapkınca göz kırptı.

"Yağ çekmene  gerek yok güzelim. Ne istiyorsun onu söyle." Derya omzunu hafifçe kaldırarak mırıldandı.

"Sen bilirsin azıcık övüyüm demiştim hep yermeyle de olmuyor." Başını çevirerek karısının başına küçük bir öpücük bırakıp geri çekilirken Derya sırıtarak devam etti." Kaan'ı, Sarah'a aşık etmemiz için bize yardım edeceksin."  Geldikleri evin önüne aracı dikkatli bir şekilde park ederken Sarah araya girdi.

"Kayra abi sen bari bunlara uyma lütfen! Böyle oyunlara hiç gerek yok inan bana!" Kayra bakışlarını arkada huzursuzca konuşan kıza çevirerek cevap verdi.

"Böyle bir mevzuya karışmak isteyeceğim en son şey bile olamaz! Çöp çatan mıyım ben canım!?" Bakışlarını tekrar karısına çevirerek muzipçe göz kırptı. Derya kocasının onlara yardım edeceğini bu küçük ayrıntıyla anlarken Sarah tuttuğu nefesini bıraktı.

"Sonunda normal düşünen biri çıktı." Sarah'ın sözleri ile Kayra karısına bakarak sinsice güldü.

"Beni karıştırmayın da ne yaprsanız yapın." Kocasının desteğini de arkasına alan kadın Sarah'a dönerek eline uzanıp çekiştirdi.

"Geldik canım hadi inelim artık." Sarah aracın camından bakarak avlunun içindeki iki ayrı evi süzerken Derya aracın kapısını açtı." Siz istediğiniz kadar karşı durun, biz o Kaan'ı yola getirmek için neler yapacağız görün bak." Açtığı kapıdan çıkarak Sarah'ı beklerken kız onun sözleri ile gözlerini devirdi. Ne söylese boşunaydı kendisini dinleyen yoktu nasılsa. Ona yaşananlara ayak uydurmaktan başka çare bırakmıyorlardı. Araçtan inerek Derya'nın karşısına geçti.

İKİ DELİ BİR SEVDA (DAVA SERİSİ 4)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin