Warm Embrace (COMPLETED)

1

Zhannarah

"The best weight you'll ever lose is the weight of other people's opinion of you."

How i really love that quote. It can gives me freedom to think who i am. It gives me more motivation to fought the less contribution they have in me. Because it's a factual quote, that you don't need to heed with them, just because that's what they think.

You don't need to corroborate them the truth as long as you know yourself, you know the credibility, it's fine and enough.

Kasi bakit ka magpapaliwanag sa mga taong kay kikitid nang utak? Bakit ka magdedepensa kung alam mo naman ang totoo kesa sa kanila?

I don't think people's opinion about my body, coz first of all i accept me. I accept who i am, i accept who am i. No changes.

Anong rason para baguhin ko ang sarili ko? Anong rason para baguhin ko ang nakikita nila sa katawan ko? Anong rason para magbago ako? Nothing.

Walang rason diba? So i am not going to change coz first of all this appearance was not given by accidentally, it was given to me intentionally.

"Any new rumors?" Agad ko na tanong kay Rica nang mapagpasiyahan naming magkita sa Peace Garden pag Lunch Break.

"Nah, wala paring bago. Still they imbecile."

Natawa naman ako. "Inborn."

Nagsimula na kaming kumain. Sa loob nang sampung taong pag-aaral namin sa Unibersidad na ito, halos kami o ako ang centro nang tudlaan, kaya masasabi kong napakasanay ko na para sa mga bully'ng yan.

"Ah, may goodnews ako." Aniya sa gitna nang pagkain namin.

Lumingon naman ako sa kanya, at hinintay siyang magsalita ulit.

"Sama ka?"

"Saan?"

"Field Trip."

"Anong gagawin natin?" Tanong ko.

"Planting."

Nanlaki naman ang mga mata ko. "Totoo?"

Tumango-tango naman siya. It's been 2 year's ago nang last field trip, at ang assignment namin ay planting trees.

How i love to plant trees. Napakasarap sa pakiramdam yung magtanim nang puno dahil alam mong after years pag binalikan mo ito ay talagang mapapasabi ka nalang na "this is what i plant for"

Naalala ko pa nga dati we're just primary ni Rica ay may tinanim kaming puno sa park na nilalaruan namin dati and now nagagamit na ito sa paninilong nang mga tao pag naiinitan sila.

Nakakaproud kasi after that day we plant that tree ay lumaki ito at nakakatulong sa ibang tao.

Isa sa kinamumuhian ko ay ang mga taong nagpuputol nang puno. Bakit ba kasi kailangan pa magputol nang mga puno? Bakit ba kasi kailangan pang maghirap nang inang kalikasan? Kaya tayo binabagyohan at palaging nasasalanta nang kalamidad kasi wala tayong ginagawa para isalba ang ating sariling tinitirhan.

Wala tayong ginagawa para mapanatiling maayos at komportable ang ating kapaligiran. Why do people keep cutting trees? Destroying nature? May magagawa ka ba pag gumanti na ang Inang Kalikasan?