Merhabalarrrr,,, yeni bir kurgu ile geldim ve umarım hoşunuza giderrr. Neyse yan çift olarak taekook olacak fakat en çok konu alan yoonmin olacak tabii. Neyseem iyi okumalarrr...♥️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|1.0|
"Jungkook!" Jimin elindeki su dolu kovayı ateş içinde yanan kapıya doğru fırlattı. En yakın arkadaşı evin içinde ve ev ateş içindeydi.
Tek kendisinin evi değil aslında tüm köy. Köy ateşler içinde yanıyordu. Herkes kaçıyordu ve bazıları ise ailesini yanan evlerinden çıkarmaya çalışıyordu. Jimin köyünün bu haline üzülmüştü ve ağlamamak için kendini zor tutuyordu.
Ateşler içinde yanan arkadaşını nasıl kurtaracağını bilmiyordu ve o yüzden insanlardan yardım dilenmeye başlamıştı. "Lütfen yardım edin arkadaşım ölecek!"Jimin insanların önünü keserek onlara yalvarıyordu fakat kimse onu tınlamıyordu. Haklıydılar, herkes kendi canının derdinde.
Jimin arkasında ki son dolu olan su kocasını alarak tekrar alev içinde olan kapıya fırlattı ama ateş sönmek bilmiyordu. Sıcaktan yanan yüzünü eliyle sildi ve derin bir nefes aldı. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Öylece kalakalmıştı.
Bir el onu ürkütmüştü ve kendisini sürüklemeye başlamıştı. "Jimin gitmemiz lazım."Jimin kolunu tutan kişiyi durdurdu ve yüzüne bakındı. "Hoseok!"dedi heyecanla.
Hoseok kömür içine kalan yüzünü Jimin'e çevirdiğinde endişe içinde tekrar sürüklemeye başladı. "Şimdi gitmemiz lazım. Birazdan Kralın askerleri burada olur."
Kolunu ondan kurtardı ve yalvaran bir sesle konuştu. "Jungkook içeride kaldı. Onu almadan bir yere gidemem."
Hoseok derin bir iç çekti ve yavaş adımlarla arkaya doğru yürümeye başladı. "Jimin eğer buradan gitmezsek askerler bizi öldürür."
Jimin Hoseok'un kolunu yakalayıp ayaklarına eğildi ve ağlamaya başladı. "Lütfen, lütfen yardım et."
Hoseok Jimin'in elini itip arkasına bakmadan koşmaya başladı. Jimin öfkeli ve bir o kadar da dolu olan gözlerle Hoseok'a baktı. O da onun arkadaşıydı fakat artık iyi bir arkadaş olmayacağını anlamıştı. Ondan nefret etmek için bir nedeni vardı.
Köydeki insanlar nerdeyse hepsi köyü terk etmiş ve Kralın, kraliyetine doğru gidiyorlardı. Kimse kaçamazdı buradan. Her yerde Kralın askerlerin doluydu.
