Gökyüzümde Ki Sen |GxG|

Bölüm 2/ Bazı Kaltaklar Yüzünden

#2

Soluk soluğa sınıfın kapısını tıkladım ve açtım, tahtaya birşeyler karalayan Fizikçi beni görmesiyle kaşlarını çattı.
Geç kala kala bu dersin hocasına geç kalmıştım, gerçekten harika..

"Lexa Woods?" içeriye girip kapıyı kapattım ve umursamaz bir edayla sırama doğru ilerledim. "Bir şey söylemeyecek misin?" gözlerimi devirip hocaya döndüm, "Kusura bakmayın." Fizik hocası tek kaşını kaldırdı, zaten sinirliydim daha fazla sinirlenmek istemiyordum. "Git geç kağıdı al gel, seni böyle derse kabul edemem." dişlerimi sıkıp az önce kapattığım kapıyı geri açıp sınıftan çıktım.

Orospu çocuğu Clarke..
Siktim belanı senin.

Dün akşam her zaman gittiğimiz pizzacı da pizza yerken Clarke'ın çok sevdiği sweatshirtüne yanlışıkla(!) kolamı boca ettim. O da beni pataklayacakken sandalyeyle beraber yere kapaklanmıştı. Millete rezil oldum diyip daha çok sinirlenmişti ki bence alakası yok, sonuçta her zaman ki hali, hızını alamayı mayonezi üzerime sıkmıştı. Bende ketçapı o çok sevdiği sweatine boca ettiğimde mekan sahibi bizi kolumuzdan tutup dışarıya atmıştı.

Müdür yardımcısının kapısını tıklayıp içeriye girdim, telefonla konuştuğu için işaret parmağını bir dakika dercesine havaya kaldırdı. Bu kadının cumhurbaşkanı olmadığından şüpheliyim, her sabah kimle bu kadar çok konuşuyordu anlamıyordum.

Saatler süren telefon konuşmasının ardından sonunda bana döndü, "Geç kağıdı alacaktım." dedim lafı uzatmadan. Gözlüğünün üstünden bana baktıktan sonra yavaş hareketlerle küçük bir kağıt aldı. "Neden geç kaldın, yirmi dakika..?"

"Otobüs?" bana bakarak yazdığı kağıdı kaşe bastıktan sonra bana uzattı, uzanıp aldım ve çıkmak için arkamı döndüm. Odadan çıkarken ima ile konuştu, "Rica ederim Lexa."

Lexa bir gün hepinizi sikecek..

Sınıfımın kapısını tekrar çalıp içeriye girdim, elimde ki geç kağıdını masanın üzerine bıraktım ve yerime doğru yürüdüm. Monty'nin yanına oturup çantayı sıraya attım. Sinirle solurken Monty bana döndü, "Neden geç kaldın?" Önümüzde oturan Clarke piç bir gülümsemeyle bana baktı.

Ona ölümcül bakışlarımı atarak cevap verdim, "Bazı kaltaklar yüzünden." orta parmağını bana doğru gösterdiğinde refleksle parmağını tutup geriye doğru katladım. Clarke acı ile inlerken yanında oturan Octavia homurdanıp ellerimizi ayırmaya çalıştı. Ben parmağı biraz daha geri katlarken Clarke elimi ısırıp ondan çekilmemi sağladı.

"Bir rahat durun be!" diye söylendi Bellamy.