right here • yoonnie + taelice ✔

rh ✘ 2.1 "yoongi."

panda e, cygo.

•

Sinirden ellerim titriyorken burnumdan alıp verdiğim nefesler ve kararmış bakışlarımla tamamıyla sahte olan herifte bakışlarımı gezdirdim. Böyle bokluk yapacağını tahmin ediyordum, ediyordum fakat ona nedensizce izin vermiştim.

İçini çeke çeke göğsümde ağlayan ufaklık içimi eritiyordu. Hiç kimse umrumda değilken onun göğsümde ağlaması beni delirtmek üzereydi. Uzun ve tertemiz saçlarında dolaştırdığım parmaklarım ve başının üstünde kalan çenemin onu rahatlatacağını düşünüyorken karanlık bakışlarımı saçmalamaya devam eden abisinden çekemiyordum.

"Kardeşim kendine yatak arkadaşı için fazla koruyucu birini seçmiş, öyle değil mi? Onu nasıl koruduğuna bakın."

Alaylı sesi tüm bahçeyi doldurduğunda sinirle dudaklarımı ısırdım. Ellerim altındaki bedeni sakinleştirmeye çalışırken içimde büyüyen sinire engel olamıyordum.

"Çok mu aradınız birbirinizi?"

Konuşmaya devam etti, sinirlerimi sonuna kadar taşırdı.

Göğsüme başını bastırarak ağlayan bedenden zar zor uzaklaştığımda adımlarım direkt olarak onu buldu. Alayla bana bakıyor ve sırıtıyordu.

Tam karşısında durduğumda beklemeden yüzüne indirdiğim yumruk nedeniyle bağırışlar doldu etrafta. Yere düşen beden hâlâ gülüyordu ve ben sinirlerime asla hakim olamıyordum.

"Kes sesini orospu çocuğu! Kendine gel, rezil herif."

Sinirle bağırdım yüzüne bakarak. Ona göre burada rezil duruma düşen bizdik fakat kız kardeşini bu kadar rezil bir duruma atması tek onu suçlu duruma düşürüyordu.

"Rezil olan ben miyim?" Gülerek söylediği şeyden sonra yerden sarsılarak kalktı. Tam karşımda duraksadığında herkes bize bakıyordu.

"Ha, Emin misin?"

Ardından beklemediğim bir an tam yüzüme oturan yumruk sayesinde birkaç adım gerilemiş, düşmeden arkamdaki masaya tutunmuştum. Yaralı olan omzum masaya çarparken dudaklarımdan çıkan iniltiye engel olamadan elimi oraya sardım.

Buraya doğru koşan adım seslerini umursamadan bir yumruk daha yediğimde yere düşmeme kalmadan beni itmiş ve üzerime çıkmıştı. Sinirle tüm yumruklarını yüzüme geçirirken engellemedim onu. İstesem yapacağımı biliyordum ancak engellemedim. Belki de hak ettiğimi düşündüğümdendi onu engellememem.

"Taehyung, yapma!"

Babamın sesi duyuldu, ardından Taehyung üzerimden çekildiğinde rahatça nefes alabildim. Omzum fazla kötü olmuştu ve tenimden akan kanları hissedebiliyordum.

Yine de umursamadım ve kaldığım yerde nefesimi düzene sokmaya çalıştım.

"Siktir ol, gözüm görmesin seni!"

Babasının sesini duyduğumda alayla kıvrılan dudaklarıma engel olamadım.

Sızlayan omzum yüzünden gülüşüm kesilirken bir inilti bırakarak elimi oraya götürdüm.

"Oğlum, yaran kanıyor. Kalk hemen hastaneye gidelim."

Annem yanıma çökerek omzuma elini bastırdığında başımı iki yana sallayarak reddettim.

"Jennie nerede?"

Çatık kaşlarla anneme sorduğumda önce dudaklarını ıslattı, ardından göz devirerek "Babası onu içeri götürdü." diye cevapladı.