right here • yoonnie + taelice ✔

30.

| Seoul, Korea.
Lalisa,

Güne uykulu gözlerle başladığımda başımın ağrısı da kendini belli etmişti. Muhtemelen geç bir saatte uyanmıştım ve birkaç dersi de kaçırmıştım çünkü alarmım çalmamıştı.

Sesli bir şekilde oflayarak yatakta oturur pozisyona geldim, önce yüzümü ovuşturarak dağınık saçlarımı da geriye iterken bir yandan da yastığımın altına koyduğum telefonu aldım.

Saat gerçekten geç olmuştu, ne diye beni uyandırmamışlardı ki?

Oflamaya devam ederken telefonuma gelen mesajları kontrol etmeye başlamıştım. O sırada da yataktan kalkmış ve banyoya doğru adımlıyordum.

Taehyung'dan gelen mesajı görmemle dudaklarımda geniş bir gülümseme oluşurken adımlarımı durdurarak mesajına tıkladım.

'günaydın bebeğim, yarım saate hazır ol. Önce kahvaltı ederiz, ardından sana bir sürprizim var.'

Gülümseyerek banyoya girdiğimde suyu açmadan önce parmaklarımı klavyeye sarmıştım yanıt yazmak adına.

'Günaydın, hazırlanmaya başlıyorum o zaman.'

Mesajı gönderdikten sonra telefonu kapatıp tezgaha bıraktım ve suyu da açarak elimi yüzümü yıkadım hızlıca.

Yüzümü kağıt havluyla kuruladıktan sonra saçımı da taramak adına fırçaya uzanarak dağınık saçlarımı da halletmiş, ardından banyodan çıkmıştım.

Şimdi de yönüm giysi dolabındaydı. Ne giyeceğimi aklımda oluşturduktan sonra dolaptaki aklımdaki parçaları dolaptan aldım ve üstüme tek tek geçirdikten sonra ayna karşısına geçtim.

Taradığım saçlarım da hafif dalgalı duruyordu, bu yüzden giydiklerime uygun görünmüştü.

Son olarak üzerime ceketimi de geçirdikten sonra çantalarımdan uygun olanı seçip içine gerekli eşyalarımı yerleştirdim ve telefonu elime alıp odadan ayrıldım.

Dünkü olaydan sonra abimi evde hiç görmemiştim Jennie ile olan kavgasından sonra o partideki herkesin ağızlarına dolanmışlardı tabii.

"Günaydın," merdivenlerden hızlı adımlarla inip, kahvaltı masasında oturan annem ve babama gülümseyerek ilerlerken bir yandan da bakışlarım abimi aramıştı.

"Abim yok mu?" Meraklı bakışlarımı babama çevirdiğimde yüzündeki sinirli ifadeyle başını iki yana salladı ve suyundan ufak bir yudum alarak ayaklandı.

"Abin ne zaman bizimle olur ki?" Ceketini hızla üzerine geçirdikten sonra "Çıkıyorum ben," diyerek evden ayrıldı.

Kaşlarım çatılırken anneme döndüm bu sefer. "Neler oluyor böyle?"

Annem de omuz silkerek ayaklandı ve üzerini düzelterek koltuklara doğru adımladı.

Göz devirerek hızlı adımlarla salondan ayrılarak kapıyı açtım ve evden de aynı şekilde ayrıldım. Cevap dahi vermiyordular, tüm sevincimi yerle bir etmişlerdi.

Göz devirerek telefonumu çıkartacakken, o sırada bahçeye giren tanıdık araba sesi dikkatimi dağıtmıştı. Başımı telefondan kaldırarak baktığımda Taehyung'un arabasını görmem, yerle bir olan sevincimi geri getirmişti.

Gülümseyerek camdan görünen yüzüne baktığımda o da aynı şekilde gülümsedi ve arabayı durdurdu.

Beklemeden hızlıca arabaya doğru adımladım ve kapıyı açıp sürücü koltuğunun yanındaki ön koltuğa yerleştim. Çantamı da kucağıma bırakırken oturduğumda kapıyı da kapatıp ona dönmüştüm.