right here • yoonnie + taelice ✔

rh ✘ 2.2 "two face."

swim, chase atlantic.

•

Arabaya binmiş eve doğru giderken ellerimi göğsüm altımda birleştirerek cama bakıyordum. Gözlerimden akan yaşlara engel olamazken içimi çeke çeke ağlıyordum sadece.

Nasıl bu kadar sorumsuz olabilirdi anlamıyordum. Jennie'nin yerinde ben de olabilirdim, aynı bokları biz de yemiştik. Ne diye kardeşini böyle iğrenç bir duruma sokmuştu? Nasıl bir canilikti bu?

Yakında bizi de her geç öğreneceklerdi. Aynı şeyi abim bana da yapabilirdi. Ben nasıl baş edecektim? Taehyung abimin yaptığı gibi bana sahip çıkmazdı.

Gerçekten büyük bok yemişti. Artık onun gibi biriyle devam edemezdim. En başında onu bırakmam gerekiyordu. Aptal kafam!

Yarın herkes onları konuşacaktı. Muhtemelen abim bir tecavüzcü ve Jennie de bir sürtük diye anılacaktı.

Tanrım, sadece o piç heriften kurtulmak istiyordum. Sadece kurtulmak.

"Babana ulaşamıyorum."

Annem sıkıntıyla konuştuğunda dudaklarımı ıslatarak ona döndüm. Fazlasıyla üzgün ve endişeli görünüyordu.

"Endişelenme, gelirler şimdi."

Arabanın durmasıyla ikimiz de ağır adımlarla inip eve ilerledik. Hava fazlasıyla kararmış gece vakitleriydi.

"Tüm bu olanlara inanamıyorum, oğlumun adı kirlenecek resmen."

Sallana sallana içeri girdiğimizde annemin dediğine iç çekerek elimdeki çantayı herhangi bir yere attım.

"İlişkilerini onaylarlar olur biter."

Üzerimdeki ceketi de çıkarırken konuştuğumda annem de kendini koltuğa bırakmıştı.

"Yine de tüm bunlar yaşandı. Bu hafta bir defilemiz var ve Jennie defilenin açılışını artı kapanışını yapacak. İnsanlar bizim hakkımızda neler diyecekler."

Elini alnına götürüp ovuştururken onayladım onu.

Sanırım haklıydı. Yine de abim tüm bunları takmazdı, o kadar insanı takmayıp Jennie'yi kolları arasına çektiği gibi.

"Her neyse Lalisa. Gidip yat, yarın okulun var."

Başımla annemi onaylayıp gitmeden önce saçları arasına bir öpücük bıraktım ve yere attığım çantamı alıp merdivenlerden çıkarak yukarı ulaştım.

Odama girip ışıkları açtığımda bir yandan da elimdekileri bıraktım. Çantamı ve ceketimi koltuğa gelişigüzel atmanın ardından yatağıma doğru döndüğümde gördüğüm manzara ufak bir çığlık atmamı sağladı.

Elim ağzıma giderken şaşkınlıktan gözlerim aralanmıştı. Yatağımda uzanan Taehyung beni an be an sinirlendirmeye başlarken rahatlamak adına bir nefes aldım.

Ne kadar da yüzsüzdü!

"Ne yapıyorsun burada?! Git Taehyung!"

Sesimin sert çıkmasına özen göstererek konuştuğumda bir şey değişmedi. Sırt üstü yatağımda yatmaya devam ederken üstündeki gömleğinin de birkaç düğmesini açıkta bıraktı.

"Sana diyorum, kendine gel artık. Ne zaman olgun davranmaya başlayacaksın? Siktir git buradan seni görmek istemiyorum."

Sinirle konuşurken sesimin yükselmesini engelleyemiyordum. Gerçekten sinirliydim ve ellerim titriyordu.