ᴊᴏᴋᴇ ✓

41 •.° ɪ sᴀɪᴅ ɪ'ᴍ ғɪɴᴇ!

2081 ᴋᴇʟɪᴍᴇ
___________________________________________

"Tamam hadi toparlanın tekrar üzerinden geçelim."

Jungwon ellerini çırparak üyelerin dikkatini kendine çektiğinde 10 dakikalık molaları bitmişti. Sunghoon herkesin toplanmasını izlerken tek gelmeyen kişinin sırtını aynaya yaslamış bir şekilde yerde oturan Jay olduğunu gördü. Yavaşça yanına gitti ve çömelerek karşısındakinin şapkasına rağmen yüzüne bakmaya çalıştı.

"Jay."

Bir cevap alamadığında yere oturmuş ve parmağını şıklatmıştı.

"Jay?"

Şapkasının ucunu tutup kafasından çıkardığında kapalı gözler görmek onu şaşırttı.

"Uyumuş."

Jay'in düzenli nefes alışverişleri ve hareketsizliği bunu doğrularken omzuna elini koymuş ve hafifçe sarsmıştı.

"Jay, Jay uyanmalısın."

Karşısındakinin gözleri hafifçe aralandığında tam konuşmak için ağzını açmıştı ki birden kendisine dolanan ve onu kendine çeken kollarla şoka uğradı. Şaşkınca öylece dururken yeni uyanan Jay birkaç saniyelik kan akışından sonra ne yaptığının farkına varmış ve kollarını ondan çekip ellerini onun omzuna koyduktan sonra uzaklaştırmıştı.

"Üzgünüm, üzgünüm bir an işte..."

Yorgunca mırıldandığında ağrıyan gözlerini ovuşturdu.

"Sen iyi misin?"

"Evet, sorun yok."

Kısaca gülümseyip Sunghoon'un önünden kalkmış ve diğer üyelerin yanına gitmişti. Sunghoon ise üzgünce iç çektikten sonra ona ayak uydurdu.

✥ ✥

Jay önündeki yemeği 10 dakikadır oynarken sırf yemiş gibi bir görüntü vermek için tabağı karıştırıyordu ve bu başarılı oluyordu. Tabii eğer çatalı her tabağa değdiğinde ona bakan Sunghoon'u saymazsak gayet başarılıydı. Üyelerin hararetli oyun tartışmasından ikisi de çok uzaktı ve Sunghoon onları duyduğunu bile düşünmüyordu.

"Afiyet olsun."

Jay sandalyesini geriye ittirip masadan kalktığında Sunoo onun tabağına bakmıştı.

"Ama hyung doğru düzgün bir şey yememişsin."

"Pek iştahım yok Sunoo."

Gülümseyerek odasına gittiğinde Sunoo sessiz bir iç çekişten sonra Sunghoon'a baktı. Jay haklıydı. Sunoo, bu konuda Sunghoon'u suçluyordu ve Sunghoon üzerindeki dik bakışları resmen hissedebiliyordu. Sunghoon o suçlayıcı bakışlara rağmen gergin bir şekilde yemeğini yemeye çalışırken Jay de oturduğu yatağında kafasını arkaya atarak yatak başlığına yaslamış ve tavana bakmıştı. Yorgun ve açtı ama ne uyuyabiliyor ne de yemek yiyebiliyordu. Bu uzun zamandır bir sorun olmamıştı ama o da tıpkı Sunghoon gibi kullandığı haplar yüzünden daha kötü hissetmeye başlamıştı.

Gözlerinin kendiliğinden kapanmasından birkaç saniye sonra kapının açılma sesiyle tekrar gözleri de açılmıştı. İçeriye elindeki tepsi ile Sunghoon zorlukla girdiğinde yerinde doğruldu.

"Sunghoon?"

Sunghoon gözlerini tepsiden çekip ona bakarak gülümsemiş, bacaklarının üstüne tepsiyi bırakmıştı.