Lütfen küçük yıldıza basmayı unutmayın.💫
Görebildiğim her yoruma cevap vermeye çalışıyorum ve yorumlarınızı görmek çok hoş.Yorumlarınızı belirtmekten lütfen çekinmeyin.💭
Wattpad üzerinden hesabımı takip edebilirsiniz💜
Iyi okumalar!🌼
**********************
Çalan telefon sesiyle gözlerimi araladım.
"Aşkım kalk uyuya kalmışız."
Yiğit'le döndüm. Telaşla elinde telefonumu sallıyordu.
"Annen arıyor."
"Eyvah!"
"Sakin ol atlatabiliriz. Zorda kalırsan avukatın olmadan konuşmayacağını belirt."
Dirseğimle karnına geçirdim. Dalga peşindeydi hala.
Telefonu açtım.
"Asya neredesin sen?"
Bu bir soru değildi.
"Hâlâ Dünya'da bir yerlerdeyim anneciğim. Neden sordun."
"Allahın cezası seni isteyecekler, gidecekler öyle mi geleceksin eve? Çabuk eve gel! Adamlar yoldadır şimdi!"
Gözlerim Yiğite döndü. Hâlâ yanımda uzanıyordu. Resmen kendi isteme törenimize geç kalacaktık.
"Tamam anne kapatıyorum."
Telefonu kapatıp Yiğit'e döndüm.
"Bana söylemek istediğin bir şey var mı?"
"Sen uyurken annene hastaneden bir arkadaşınla buluştuğunu yazmış olabilirim."
Saat 18.40'ı gösteriyodu. Gerçekten geç kalacaktık.
Masanın üstünden kıyafetlerimi alıp banyoya koşturdum.
Odaya girdiğimde Yiğit yastığıma sarılmış uzanıyordu.
"Yiğit kalk! Bak kime diyorum! Kalksana Yiğit."
Oflayarak kalktı. Odadan benimle beraber çıkıp kapıya geldi.
"Giyinmeyecek misin?"
"Yok annemlere geçerim orada değişirim üstümü."
"Tamam."
Eve bıraktığında yanağına hızlı bir öpücük kondurdum.
Koştur koştur eve girip annem ve Nazlı'nın söylenmelerini dinlemeden balkona koştum.
Beni gördüğünde arabayı çalıştırıp mahalleden çıktı. Annesine gideceğini sanıyorum.
Içeri girip üstümü değiştirdim. Ama sanırım Yiğit ve benim gözden kaçırdığımız bir şey vardı.
Elbisenin sırtı!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevinç Mahallesi
ChickLitBen Sevinç Mahallesi'nin Serçe'si. Bendeniz Asya Damla Kurtulmuş! Evde kalmış 29 yaşında bir abi ve yanlışlıkla olduğuna emin olduğum 18 yaşında bir erkek kardeşle yaşam mücadelesi veriyorum. Kimsenin hayatı mükemmel değildir. Benimki de değildi ta...