Sevinç Mahallesi

Bölüm 6

Lütfen küçük yıldıza basmayı unutmayın.💫

Görebildiğim her yoruma cevap vermeye çalışıyorum ve yorumlarınızı görmek çok hoş.Yorumlarınızı belirtmekten lütfen çekinmeyin.💭

Wattpad üzerinden hesabımı takip edebilirsiniz💜

Iyi okumalar!🌼

Medya Yiğit'in attığı bakış📷

^^^^^^^^^^^^^^

"Şaka yapıyorlar Akın."

Yiğit Abi'nin omzumdaki kolunu ve bacağımdaki elini ittim.

"Bu kadar utangaç olma etrafındakilerde eninde sonunda öğrenecekti güzelim."

"Yiğit Abi ne diyorsun?"

Yüzüme yaklaştı. Kalbim tekledi.

"Ne diyormuşum."

"Çüşş abartma lan çekil kardeşimin dibinden."

Sonunda abim bir kardeşi olduğunu hatırladı!

"Tuhaf bir espri anlayışınız var."

Akın zoraki bir şekilde gülümsedi aynı şekilde bende. Rezil etmişlerdi beni.

"Beğenemedin mi koçum?"

"Yiğit Abi!"

"Efendim?"

"Çok ayıp!"

"Ayıp- neyse..."

Nazlı araya girdi

"Sohbet +16'ya dönecek gibi ben gidiyorum."

"Ben seni bırakırım. Akşam akşam tek gitme."

Abi?
Ben ne olacağım lan?

"Peki o zaman biz gidiyoruz."

Abimle göz göze geldim. Koşar adım önüne döndü.

Mal işte.

Mesaj sesiyle telefonumu açtım.

Büyük boy gereksiz:Bir seferlik idare et be kızım...

Asya:bne ne oalacsjm abi*

Asya:Sinriden yazamigorum*

Asya:Nazil absiin ualna sen*

Asya:Anneme soyleyevegkm*

Büyük boy gereksiz:google çeviriden bakarım sonra yazdıklarına.

Sinirle telefonumu kapattım.

"Ben seni bırakayım istersen Asya."

"Sağol Akın ama evim yakında ben giderim. Iyi akşamlar sana."

"Tamam o zaman, yarın görüşürüz."

"Görüşürüz."

Akın gittiğinde arkamı döndüm.

Demir ve Emre bir anda yok olmuşlardı.

Şaşırdık mı?

Korkak köpekler.

"Abi sen kafayı mı yedin? Hatta toptan siz kafayı mı yediniz? Hadi yanlış anlasaydı çocuk? Benim insanlarda bıraktığım bir izlenimim var. Bu gece jenga taşları gibi yıkılmasına az kalmıştı. Kaç yaşında kızım liseden beri ders çalışıyorum ki iyi yerlere gelebileyim aşkmış sevgiymiş bulaşmıyorum sen kalkmış adama sevgilisiyim diyorsun!"