Sevinç Mahallesi

Bölüm 27

Lütfen küçük yıldıza basmayı unutmayın.💫

Görebildiğim her yoruma cevap vermeye çalışıyorum ve yorumlarınızı görmek çok hoş.Yorumlarınızı belirtmekten lütfen çekinmeyin.💭

Wattpad üzerinden hesabımı takip edebilirsiniz💜

Iyi okumalar!🌼

Medya Selim Öztürk🍻

Bu bölüm senin için ilaydaeee önceki bölümü kısa bulduğun için bir gün içerisinde ikinci bölümü atıyorum. Umarım beğenirsin💜

********************

Harbiden kırmış mıydı?

"Sarp?"

Kolunu kendine çekip inledi.

"Selim'i ara."

Yanina adımlayıp kolunu inceledim. O kemiğin öyle olmaması gerekiyordu.

Kırmıştı.

Telefonumu çantamdan çıkarıp Selim'i aradım.

Selim... aranıyor

"Ne?"

"Sana da merhaba Selim. Bizim binanın girişine gelmen lazım. Çok acil."

"Banane kızım sen bana çançinçonun numarasını verdin mi?"

"Acil diyorum Selim."

"Sabah bir bakıyorum görüldü atmış hanımefendi hayır ya-"

"Selim merdivenden düştük Sarp'ın kolu kırılmış olabi-"

Yüzüme kapatılan telefonla cümlemi bitirdim.

"Lir."

Sarp'a döndüm.

"Geliyor seninki."

Kolunu tutup dişlerinin arasından inledi.

"Adam gibi düşseydin kırılmazdı Sarp."

"Gerçekten mi Asya? Suç benim mi?"

Omuz silktim.

"Ben mi dedim sana kolunun üstüne düş diye?"

Acıdan daha çok bıkkınlık andıran bir sesle haykırdı. Sesi binada yankılanırken ağzını kapattım.

"Sus millet rahatsız olacak."

Sağlam eliyle elimi tutup kucağına koydu.

"Sevdaluğum nereyedur senin hipokrat yeminin?"

"Doğru bir de o vardı değil mi?"

"Şükür hatırladın doktor olduğunu."

Kolunu süzdüm.

"Sarp ben ortopedici değilim ki. Sivil hayatta benim yapabileceğim tek şey kolunu sabit tutmanı sağlamak ve profesyonel yardım için hastaneye yönlendirmek."

"Bir de susmak olsun mu güzelim?"

Göz devirdim.

"Diğer kolunu da ben kırarım sinirimi bozma benim."

"Acımasız kadın."

Cevap vereceğim sırada binaya giren Selim'e döndüm. Elindeki anahtar bizim binanın anahtarı mıydı? E yok artık.

"Ne yapıyoruz Asya?"

"Kolunu oynatmadan kaldırıp arabaya alıyoruz. Sonrasında hastane."

Selim Sarp'ı kaldırırken duraksadım.