Sevinç Mahallesi

Bölüm 21

Lütfen küçük yıldıza basmayı unutmayın.💫

Görebildiğim her yoruma cevap vermeye çalışıyorum ve yorumlarınızı görmek çok hoş.Yorumlarınızı belirtmekten lütfen çekinmeyin.💭

Wattpad üzerinden hesabımı takip edebilirsiniz💜

Iyi okumalar!🌼

Medya Sarp Korkut📸

××××××××××××××××××××

"Sorularının yanıtını almaya hazır mısın?"

Bileğimden tutup koltuğa oturmamızı sağladı.

"Kafan çok karışmış olmalı ama çok yorgun gözüküyorsun biraz dinlenmek ister misin? Sorularını yarın da yanıtlayabilirim."

Daha ne kadar yanıtsız kalacaktım? Her ne kadar yorgun olursam olayım artık cevaplara ihtiyacım vardı.

"Yiğit'in benden bir şeyler sakladığını nerden biliyordun?"

"Onu takip ettirdim."

"Neden?"

Gözlerimizi buluşturdu.

"Seni başkasına vermek yeterince zorken, güvende olup olmadığını bilmemek daha zor olacaktı. Ben de gerçekten seni hak ediyor mu, gerçekten güvende misin diye merak ettim."

"Abim. Neden seni sevmiyor?"

"Abin aslında beni değil babamı ve abimi sevmiyor."

"Nasıl yani?"

"Babam ve abim ölmeden önce kara para aklayıp servetimizi büyütüyorlardı. Şirket sadece biz masumuz imajı sergiliyordu."

Sonuç olarak kötü işler yapıyorlardı.

"Bu hala açıklayıcı değil. Yani bir nevi mafyasınız?"

Telaşla doğruldu.

"Hayır Asya! Öyle düşünme."

"Nasıl düşünmeliyim?"

"Beni dikkatli dinle bir kez daha anlatmayacağım bunu."

Gözlerini halıya çevirdi. Bedeni kasılmıştı. Bir süre sustu.

"Annem-"

Titreyen sesiyle öksürdü. Gözlerimi tavana dikti ve bir süre bekledi.

"Annem harika bir kadındı. Senin gibi. Babamsa hep nankör ve doyumsuz bir adamdı. Abim gibi. Kötü bir çocukluğum oldu. Biz üç kardeştik. Abim Pars, ben ve kız kardeşim Sera. Ben ve Sera annemin oğlu ve kızıydık. Abimse tamamen babamın oğluydu. Davranışları, merhamet yoksunluğu, kibiri, nankörlüğü, doyumsuzluğu..."

Önündeki bardaktan bir yudum su aldı. Onun için zor olmalıydı.

"Bir gün büyük bir kavga çıktı. Babam kadın ticareti yapmak istemişti ve annem bunu öğrenmişti. Delirdi. Tam anlamıyla delirdi. Çığlıkları şu an bulunduğun evin duvarlarına sindi. Kırık camlar, küfürler, tehditler, biblolar ve daha nicesi havada uçtu. Abim bir köşede tabletiyle ilgileniyordu. Abim 25 ben 19 ve kız kardeşimiz Sera 14 yaşındaydı. O olanları durdurabilirdi. Babam benden nefret eder merhametimden tiksinirdi. Onun tek çocuğu abimdi."

"Peki ya Sera?"

Alaylı bir bakış attı.

"Sera'nın tek suçu kız olmaktı. Hakan Korkut için kız çocuk demek hayal kırıklığıydı."

Kafasını geriye yasladı.

"Abim durdurmadı. Kadın ticareti riskli bile olsa iyi para kazandıracaktı. Abim için önemli olan tek şey buydu. Nabız iyice yükseldi. Ev kıyamet yerine döndü. Tüm karmaşayı bir silah sesi durdurdu."