Sevinç Mahallesi

Bölüm 5

Lütfen küçük yıldıza basmayı unutmayın.💫

Görebildiğim her yoruma cevap vermeye çalışıyorum ve yorumlarınızı görmek çok hoş.Yorumlarınızı belirtmekten lütfen çekinmeyin.💭

Wattpad üzerinden hesabımı takip edebilirsiniz💜

Iyi okumalar!🌼

×××××××××××××××

Bugün intern doktor hayatımın ilk günüydü ve bilin bakalım ne oldu?
Saat 17.00 da çıkmam gerekiyordu ama saat 19.00. Neden? Çünkü herkes hasta!

Bazen 'tıp okuyarak hata mı yaptım acaba' diyorum. Sürekli koşuşturma, kan, ter, gözyaşı, uykusuzluk...
Bazen iş  öyle bir hale geliyordu ki doktor adayı mıyım MSÜ* öğrencisi miyim anlayamıyordum.

Kulağıma dolan Cem Adrian sesiyle otobüsden indim. Esen rüzgarla kendi kokumu aldım. Papatya, çilek falan kokmuyordum bildiğiniz hastane kokuyordum. Acil bir duşa ihtiyacım vardı. Tıp bilgim ve kokumu düşününce ayaklı hastane gibi hissediyordum.

Saatler 19.38'i gösterirken zile bastım. Acılan dış kapıyla eve çıktım.

"Anne ölüyorum!"

"Tamam. Açsan ocakta yemek var."

"İlgin için teşekkürler anne."

"Sus kız dizimi izliyorum."

Duş alıp polar pijama takımımı giydim akşamları duş aldıktan sonra hava sanki eksi yirmi derece falan  soğuyor gibime geliyordu. Annemin akşam için hazırladığı yemeklerden yedim ve odama geçtim. Uyumak istiyordum ama annem beni uyurken görürse bağırmaya başlayacaktı.

'Millet sana canını emanet edecek kalk çalış!" ne diyebilirim ki...

Üniversiteyi hiç böyle hayal etmemiştim.

High School Musical yalandı arkadaşlar lisenizde de üniversitenizde de Allah'ın aciz kulu olan bir öğrenciydiniz.

Çalışma masama oturdum ve Harry Potter'ın büyü kitabına bin sayfa fark atacak olan anatomi kitabımı açtım. Kitabın kapağına bakarken bile gözlerim yoruluyordu.

Çalan telefonum kurtarıcım olmuştu.

"Efendim Nazlı."

"Biz parktayız gelecek misin bebem?"

"Saat dokuza geliyor biraz geç değil mi?"

"Salak mısın kızım al abini gel."

"Abini özledim desene sen şuna."

"Ya!"

"İyi, tamam."

Telefonu kapatıp abimin odasına daldım.

Ev kuralları gereği annem ve ben istediğimiz odaya dalabiliyorduk. Abim ve Mete annemlerin odasıyla benim odama dalamıyordu.
Babamsa sadece benim odama müsaade istemeden giremiyordu. Evde kadın egemendi.

"Ne var Asya."

"Bakmadan nasıl anladın be abi."

"Polisim kızım ben."

Göz devirdim.

"Şaka şaka, odaya bir sen bordo bereli edasıyla yaklaşıp şafak baskını var gibi giriyorsun. Annemin terliklerinin sesi salondan geliyor."

'Haa' diye bir ses çıkardım.

"Bizimkiler parka çağırıyor. 'Saat geç oldu gelemem' dedim abini al gel dediler."