Sevinç Mahallesi

Bölüm 32

Lütfen küçük yıldıza basmayı unutmayın.💫

Görebildiğim her yoruma cevap vermeye çalışıyorum ve yorumlarınızı görmek çok hoş.Yorumlarınızı belirtmekten lütfen çekinmeyin.💭

Wattpad üzerinden hesabımı takip edebilirsiniz💜

Iyi okumalar!🌼

*******************

''Sonra ne oldu?''

''Sonra test falan yaptılar işte. Toplantıya benim yerime Selim katılmıştı onun testi negatif çıktı ama odadaki herkesin testi pozitifti.''

Gülümsedim. Şanslı çocukdu Selim. Sarp'ın göğsünde yaslanmış iş seyahati anılarını dinliyordum. Gözüm parmağımdaki yüzüğüme takıldı. Benim yüzüğüm. Sarp'ın bana aldığı yüzük. Sarp. Benim nişanlım.

Sırıtmam genişlerken Sarp saçlarıma bir öpücük kondurdu. 

''Nikah tarihi almayı talep ediyorum.''

Mutlulukla kıkırdadım. Geldiğinden beri kaçıncı söyleyişiydi sayamamıştım. 

''Daha kına olmadı Sarp. Ne nikahı.''

''Elalemin ülkesinde ne isteme var, ne söz, ne nişan, ne kına. Bazen gerçekten özenmiyor değilim.''

''Ohoo. Sen şimdiden yorulduysan memlekete gidince ne yapacaksın acaba?''

Başı hızla bana döndü.

''Ne alaka ya?''

''Dedemler köye döndü ayrıca senin dedenler de orada tabii ki oraya da gideceğiz.'' 

Hımlarken pek beni dinliyormuş gibi gözükmüyordu.

''Sarp?''

Öylece yüzüme bakıyordu. Çekmiyor muydu bu adam şu an? 

''Sarp? Sana diyorum?''

''Nasıl istersen öyle olsun.''

Tek bir cümlesi yeterli olmuştu benim için. Yüzüme yaklaşan yüzüyle göz devirip elimle yüzünü kapatıp geriye ittim.

''Sırnaşma iki dakika.''

Kafasını onaylar anlamda sallarken avucumun içini öpüyordu. İyi ki sırnaşmıyordu gerçekten. Elimi yüzünden çekip ayaklandım. Artık eve gitmeliydim.

''Mutfaktaki yumurtaları ben temizlemeyeceğim hemen toparla ki kokusu kalmasın. Ben gidiyorum yol uzun sonuçta. Yarın görüşürüz.''

Ayaklanıp peşimden gelirken umursamaz bir şekilde elini salladı.

''Selim toparlar.''

''Her şeyi Selim'e yaptırıyorsun. Gözümden kaçtı sanma. Hizmetçin değil o çocuk senin.''

''Her şeyi ona mı yaptırıyorum? Gelecekteki karıcığım farkında mısın bilmiyorum ama Selim'e verdiğim her işin peşinden sonra ben koşmak zorunda kalıyorum. Yani aslında ondan çok bana yazık. Bana bu konuda çok da yüklenme istersen. Bana da yazık çünkü bende insanım.''

''Eminim öyledir Sarp ama yine de sen beni dinle olur mu?''

Çocuğa laf anlatır gibi konuşmamdan sonra uslu uslu kafasını salladı. Ayakkabılarımı bağlayıp ayaklandım. Elini belime atıp kendine çekti ve yanağıma bir öpücük kondurdu.

''Görüşürüz güzelim.''

Gülümseyip yanağına bende bir öpücük kondurdum.

''Görüşürüz Sarp.''