Kitabımı sevmeniz,okumanız beni çok mutlu ediyor.Bu kitabı yazmamın en büyük sebebi sizin güzel yorumlarınız hepinize çok teşekkür ederim.Keşke hepinizle tanışma fırsatımız olsa🙈💕
Ayaz kahvesini masanın üstüne bırakıp,gözlerimin içine bakıp burukça gülümsedi:
"Dolunay , kız kardeşim bundan 3 yıl önce kaybettim onu."
"N-nasıl oldu?"
Derin bir nefes aldı ;
"Çok yakın bir arkadaşım hatta arkadaştan öte kardeşim onunla birlikte geçti çoçukluğumuz sürekli buluşurduk.Dolunay o bizimkiler ama bir akşam Dolunay'dan bir mesaj geldi,uçurum kenarına gitmem gerektiğini söyleyen bir mesaj...Oraya vardığımda çoktan o ş*refsiz gidip benim kardeşimi öldürmüştü.İnkar etti yapmadım diyip yalanlar söyledi ama bütün deliller onun aleyhineydi.Kısa süre tutuklandı ama sonra bir şekilde götünü kurtardı it!"dedi.
Şok olmuştum ne desem bilemiyordum;
"Neden yaptı bunu?"
"Bilmiyorum...O peşimdekiler ise o p*çin adamları,benden kız kardeşini korumaya çalışıyor."
"Kızkardeşini korumak mı, neden?"
"Çünkü kardeşimin kanını yerde bırakmıyacağım bende ona aynı acıyı tatdırıp,kızkardeşini öldürücem.
Ayaz'ın gözleri intikam doluydu.Onu ilk defa bu kadar acımasız görüyordum.
"Ama o kızın ne suçu var?"
Sinirle bana baktı;
"Benim kardeşiminde bir suçu yoktu!"
"Peki kız nerde şuan biliyor musun?"
"En son İstanbul'da olduğu haberini aldım.Hiç görmedim zaten onu ama bir kardeşi olduğunu biliyordum.Uzun süredir onu arıyorum ama daha bulamadım ."
"Koca İstanbul'da bulman zor bide tanımıyorsun."
"Depoda birkaç resmi var ama bakmadım ayrıca gerekirse semt semt bütün İstanbul'u gezerim yinede bulucam onu."
Ayaz arkasına yaslanıp gözlerini kapattı.O kadar mutsuz o kadar çaresiz gözüküyordu ki.
"Ben özür dilerim, bilmiyordum sana anlattırıp tekrar üzdüm seni."
O an beklenmedik bişey oldu.Ayaz bana sımsıkı sarılmıştı.O acımasız dediğim Ayaz oyuncağını kaybetmiş küçük bir çocuk çaresizliğiyle bana sarılıyordu.O anlık şaşkınlıkla ne yapacağımı bilemesemde bende karşılık verip ona sarılmıştım.Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum.Biraz zaman sonra hafifçe geri çekildim;
"İyi misin?"
Evet anlamında başını salladı ve ayağa kalkıp bitkin bir halde merdivenlere yöneldi.Bende fincanları toplayıp kendi odama çıktım.Yatağa uzanıp uyumaya çalıştım.Ayaz'ın yaşadıkları çok ağırdı fakat öldürmek istediği kız ise bir o kadar masum.Bunları düşünürken gözlerim ağır ağır kapandı.
Sabah olur ☀️
Bugün ilk defa aşırı yorgundum yataktan kalmak bile istemiyordum.Kötü yandan çokta üşüyordum.Yorgan ile üstümü sıkıca örttüm.Büyük ihtimalle dün soğukta üşütmüştüm.Odamın kapısı hafifçe tıklandı;
"Gel" dedim yorgun sesimle.Ayaz hızlı adımlarla içeri girdi.
"Oo sen daha yataktan kalkmamışsın! Birşeyin mi var?"
"Kendimi yorgun hissediyorum bide çok üşüyorum."
Ayaz yatağın köşesine oturup elinin alnıma koydu;
"Sen yanıyorsun,çok ateşin var"
Üstümdeki yorganı hızlıca kaldırdı.
"Ya bırak yorganımı üşüyorum"
Yorganı geri üstüme örtmeme izin vermeden hızlıca alıp komidinin üstüne attı.
"Havale geçireceksin hala üstümü örtücem diye mızmızlanıyorsun!"
"Ama çok üşüyorum."
Ayaz dolabı açıp kısa kollu siyah bir tişört ve şort çıkarıp yatağın üstüne koydu.
"Bunları giy ben doktor çağırıcam."
Şaşkınlıkla ona baktım;
"Ben üşüyorum diyorum sen bana şort giydiriyorsun!"
"Zevkimden değil heralde daha fazla ateşin çıkmasın diye,geldiğimde giyinmiş ol!"diyip odadan çıktı.
Mecbur ve bitkin bir şekilde ayağa kalkıp çıkardıklarını giydim.Bu sefer daha çok üşümeye başlamıştım.Komidinin üstündeki yorganı gizlice alıp yüzüme kadar örttüm.Odamın kapısı açıldı ama yüzümde yorgan örtülü olduğu için kim olduğunu göremiyordum.Birisi üstümdeki yorganı hızlıca kaldırdı.Gözlerimi hafifçe araladığımda gelen Ayaz ve Emir'di.Ayaz elimdeki yorganı alıp köşeye fırlattı.
.Emir yanıma yaklaşıp elini alnıma koyup hızlıca çekti ve dalga geçerek;
"LAN Ayaz yangın tüpünü getir Gece yanıyor!"diye gülmeye başladı.Ayaz ise ters ters Emir'e bakıyordu.
"Emir dalga geçiceksen aşağıya in Cihan'a anlat bunları zira ben kaldıramıyorum!"
"Aman sen ne anlarsın zaten için geçmiş oğlum senin,kartlaşmışsın."
Yavaşça yatakta doğruldum.Hala çok üşüyordum ve fazlasıyla yorgundum.
"Hadi Gece doktor aşağıda seni bekliyor."
O an çok korkmuştum çünkü ben doktorlardan çok nefret ederdim.Küçükken hasta olduğumda bile abim beni zorla götürürdü ama şimdi napıcaktım."
"Doktora falan gerek yok ben birazdan kendime gelirim."
Emir direk söze atlayıp gülerek;
"Sen doktordan mı korkuyorsun yoksa?"dedi.
"Yo hiçte bile!"
Ayaz'ın surat ifadesinden bıkmış olduğu belliydi;
"Hadi o zaman Gece."
Başımı hayır anlamında sağa sola salladım.
Ayaz öfkeyle;
"Ah iyice kreşe çevirdiniz burayı!"
diyip hızlı bir hamle ile beni ayaklarımdan kavrayıp sırtına almıştı.O an omzuna vurmaktan başka bişey yapamıyordum.
"Ayaz indir beni, istemiyorum!"
Emir ise gülerek peşimizden geliyordu.Hızlıca aşağıya indiğimizde Cihan ve doktor şaşkınlıkla bize bakıyordu.Ayaz beni yavaşça koltuğa bıraktı ve doktora dönüp;
"Evet Mehmet abi sen kontrol et hastayı."dedi.
Doktor yavaşça yanıma gelip elindeki aleti başıma tuttu.
"Oo ateşin 38.9 baya yükselmiş,bide boğazlarına bakalım."
Elindeki uzun tahta çubukla da boğazlarımı kontrol etti.
"Boğazlarında baya kızarmış büyük ihtimalle üşütmüşsün."dedi.
Ayaz sert bir şekilde Emir'e ve bana baktı.Bu hiç iyi olmamıştı çünkü şuan iyileşsem bile Ayaz'ın dilinden kurtulamayacaktım.O sırada doktor getirdiği siyah büyük çantasında birşeyler arıyordu.İçinden aradığı şeyi bulmuştu nihayet.Tam ona baktığım sırada Elinde gördüğüm kocaman iğneyle iyice tedirgin olmuştum.Cihan ve Emir hatta Ayaz gülmemek için kendilerini zor tutuyorlardı.Ben ise utanmasam hüngür hüngür ağlayacaktım.
"Bu iğne sana çok iyi gelicek hem ateşini düşürür hemde kendine getirir seni."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUÇLU AŞK
Teen Fiction"Bütün suçların bir cezası her cezanın bir sonucu vardır.Söylesene şimdi bana aşk herşeyi affeder mi?" ❌ ~Bu suçların içinde doğup,suçlar ile büyüyen bir aşk~ ... "İLK KEZ YAZMIŞ OLDUĞUM DENEME BİR KİTAP" BU HİKA...
