46.Bölüm

3.1K 184 44
                                    

"E̶n̶ ̶b̶ü̶y̶ü̶k̶ ̶g̶ü̶n̶a̶h̶"

Bütün suçların bir cezası her cezanın bir sonucu vardır.Söylesene şimdi bana aşk herşeyi affeder mi?"

Onu gördüm.
Merdivenlerden oldukça keyifli bir çehreyle iniyordu.

Ardından her şey hızlı bir şekilde olmaya başladı.

Emir ceketinin arkasında,belinde gizlediği kalın,demir sopayı ve diğerleri,Berke dahil silahlarına sarılmışlardı.

Nasıl olduğunu bilmiyorum ama nikah şahidi, konuk sandığımız arka gruptakiler de aynı şekilde silahlarını çekip abime ve Sinan'a doğru tutuyorlardı.

Başımı abime çevirdiğimde şok içinde kalmış sadece Ayaz'a bakıyordu.Eminim ki oda beklenmedik bir şekilde gafil avlanmıştı.

O arada Ayaz gülümseyerek masanın tam karşında,benim hizama dikildi.

Abim nihayet sessizliği bir kenara bırakıp,"Ne işin var senin burda?Oyun oynamaya doymuyor musun?"diyiverdi.

Fakat Ayaz sessizdi.Gözleri garip bir şekilde üstümdeyken yüzüne nasıl bakıyordum bilmiyorum.Üstümde gözlerini gezdirip en sonunda gözlerime ulaştı.

Emir ise elindeki demir sopayı abimin omuzuna dokundurup,"Sakin ol aslan."dedi alayla.

Ayaz arkasını dönüp korkudan masaların altına saklanmış misafirlere seslenerek,"Korkmayın.Sadece ufak bir alacağım var burda.Onu alıp gidicem sonra siz devam edin."diyiverdi.

Ayaz hızlı adımları ile yanıma geldiğinde Sinan'da hızlı bir hamle yaptı,Ayaz'ın üstüne doğru,bu sefer Berke onu sertçe omzundan kavrayıp,geriye doğru çekti.

Aynı şekilde Emir ise elinde ki sopayı sırtına dayamış ile abimi kollarından tutarken,abimin güvenlikleri korkup çoktan topuklamışlardı.

Ayaz yavaşça ellerime uzandığın da hemen kendimi geriye çektim."Git burdan!"dedim.

Gözlerini devirip,"Gece yorma insanı.Gel buraya."diyerek tekrar bir adım daha yaklaştı.Geri geri giderken arkamda sadece duvar kalmıştı.

Ayaz derin bir nefesle, hızlıca eğilip belimin tam altından kavradı.Daha ne olduğunu anlamadan sırtına kavuşmuştum.

O arada göremesemde abim bağırarak,"Ayaz kardeşime zarar vermene izin vermem onun bir suçu yok!"dedi.

Ayaz'ın sırıttığını çok net bir şekilde hissediyordum."Olmadı Volkan Sever.Aşkım izin vermedi ona kıymaya."diyiverdi.

Şaşkınla sırtına sertçe indirdiğim de sanki işlememiş gibi hiç bir tepki vermedi.

"Ne aşkı lan?Ne diyorsun sen!"diyerek bir şekilde Emir'den kurtulup üstümüze doğru geldiğinde birileri gene abimi tutmuştu.

Tekrardan kulağıma Ayaz'ın kahkası geldi,"Çok aşığım Volkan Sever hemde karşı cephenin ön saflarında ki kıza."diyip hızlı adımları ile bizi mekandan çıkardı.

Fakat hala abimin ve Sinan'ın bağırışlarını duyuyordum.

"İndir beni ruh hastası!"diyerek sırtına vurmaya devam ettiğimde sessizliğine devam ediyordu.

Arabanın ön kapağını açtığında elimden geldikçe vurup, debelenemeye çalışıyordum.Fakat nafile bir şekilde beni içeri sokup kapıyı üstüme örttü.Sürücü koltuğuna geçip oturduğunda hemen gaza yüklenip mekandan uzaklaşmıştık.

Bende hala bir ümitle kapıyı zorlayıp açmaya çalışıyordum.

Nihayet sessizliğini bir kenara bırakıp,"Kapıda çocuk kilidi var.Boş yere yoruyorsun o kollarını."dedi.

SUÇLU AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin