5.Bölüm

8.8K 444 112
                                    

"Serseri prens~

Gözlerimi açtığımda camdan gelen güneş ışıkları odamı doldurmuştu.Ağır ağır pencerenin önüne geldim, hava düne rağmen bugün çok güzeldi.Ayağım hala hafifte olsa sızlıyordu.Bir umutla kapıyı açtığımda kilitli değildi.

"Oha acaba açık falan mı unuttu ama ne ara içeri girdi ki?"

Kendi kendime söylenerek merdivenlerden indim.Birazcık çekinmiştim doğrusu ki....

Emir neşeyle gülümsedi.
"Oo günaydın uykucu!"

Hafifçe gülümseyerek;
"Günaydın."dedim.

Gözlerim Ayaz'ı arıyordu sebepsiz yere bir eksiklik hissediyordum.Cihan ve Emir'e sormamam gerektiğini de biliyordum.

"Rahatça uyuyabildin mi "dedi Cihan.

"Yani,uyudum."

"Oo prensesimiz şatoyu mu beğenmediniz yoksa ipek nevresim takımlarımızı mı?"

Kendimi tutamayıp kahkalarla gülmeye başladım.Cihan'da benden farklı değildi.

"Ya Emir öyle değil."

"Üzülme prenses,birazdan serseri prensde aramızda olur."

"Serseri prens kim?"

Emir konuşamadan verandanın kapısı açıldı.İçeriye dağınık saçları ile Ayaz girdi.

"Hah iyi insan lafının üstüne gelir al sana serseri prens !"

Ayaz anlamamış şekilde bize bakıyordu,daha doğrusu bana.

"Hadi geçsenize acıktık ya!"

"Oha olum bunu benim demem gerekiyordu Cihan!"

Konunun karışması iyi olmuştu yoksa Ayaz'a bu prens olayını kesin açıklayamazdık.Doğrusu ben bile anlam verememiştim gerçi bunu açıklasak bile Ayaz saçma sapan şeyler anlayacaktı.

Hepbirlikte masaya geçip oturmuştuk.

"Depoyu tamamen boşaltık sabah uzun bir süre buradayız artık."

"Bizimkilerde bişey yok demi iyiler?"

"Hepsi iyi sadece depo kullanılmaz halde oda çok önemli değil."

"Bizimkiler iyi olsunda depo önemli değil."

"Aynen öyle."

Dikkatli şekilde onların dinliyordum ama tabi çok birşey anladığım söyleyemem.

"Beni bırakmanız gerek okulum başlıyacak artık devamsızlık yaparsam abim öğrenir."

Kısa süre Ayaz boş boş yüzüme baktı.
"Senin abin mi var?"

"Evet yani üçde diyebiliriz."

"Üç derken?"

"Abimin 2 arkadaşı daha var."

"Neden sizinle kalıyorlar ki?'

"Bilmem küçüklüğümden beri öyle işlerinden dolayı sanırsam."

"Garip?"

"Neresi garip Ayaz ?"

"Heryeri neyse ben sabah seni bizim liseye kaydını aldırdım."

"Ne demek kaydını aldırdım sen kimden izin aldın ya?"

"Birşey yaparken birinden izin almam."

"Eğer verdiğin kararlar beni ilgilendiriyorsa izin almak zorundasın!"

"Bir sakin mi olsanız?"

"Ben gayet sakinim,gidip kaydımı siliyorsun !!

"Böyle bişey yapmayacağımı biliyorsun."

"Bilmiyorum,siz kimsiniz bilmiyorum ,beni neden burda tutuyorsunuz bilmiyorum ama bildiğim tek bişey var beni burda daha fazla tutamazsınız!"

"Çokk konuşuyorsun."diyip çayından bir yudum aldı.

-Ayaz deli etme beni!"

"Neyse size afiyet olsun."diyip yukarıya çıktı.Hızlıca arkasından gidip,peşinden odaya girdim.

"Hemen gidip kaydımı sileceksin!"

"Silmiycem!"

"Sileceksin,amacın ne senin ya?"

"Bir amacım falan yok sadece bizle aynı okulda olucaksın o kadar."

"Anlamıyor musun sen? İstemiyorum!"

Başını sağa sola salladı."Hayır anlamıyorum."

"Peki gidip ben silicem kaydımı."diyip kapıya doğru ilerlediğimi sırada kolumu sıkıca tuttup kendine doğru döndürdü.
"Bak Gece uslu uslu otur yoksa okula gitmene de izin vermiycem!"

Koluma sertçe çekip geriye doğru bir adım attım.
"Sen kimsin ya sen ne hakla benim için kararlar veriyorsun?"

"Gece uzatma yeter artık!"

"Ben uzatıyorum,benden habersiz kararlar alıyorsun sonra ben uzatmış oluyorum öyle mi?"

"Evet öyle şuan çok uzatıyorsun."

"Peki bırak beni o zaman ben evime geri dönücem yeter bu saçmalık!"

"Gece son kez söylüyorum ne seni bırakıcam,ne de o kaydı alıcam alış artık buna!"

...

SUÇLU AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin