40.Bölüm

2.7K 196 72
                                    

"Arayış"

Derin bir sessizlik içinde içki şişesi yere düşüp,paramparça olmuştu...

Ayaz kısa sürede donakalmış halini bir kenara bırakıp kendine geldi.Hızlı adımlara araba anahtarını almak için çekmeceye yöneldiği sırada,"Emir konumu telefonuma yolla!"dedi aceleyle.

"Sen kal-"demesini bitirmeden.Sesinin tonunu daha da arttırarak,"Emir kapa çeneni ve yolla şu konumu!"diyiverdi bir cevap beklemeden,hızlıca evden çıktı.

Emir garipseyerek Cihan'a bakarak,"Ben benzini döktüm,bu ateşlesin dedim Gece çoktan kendini yanan bir ateşe atmış zaten."dedi.

Cihan hafifçe Emir'in omzuna vurup,"Hadi bırak şunu asıl ateş barutunun üstüne doğru gidiyor hadi!"dedi Emir'i kapıya doğru çekiştirerek.

Aynı anda arka arkaya evin bahçesine arabaları ile girilmişti.

Ayaz hızlıca gelişi güzel koyduğu arabasından inip sertçe kapıya yumrukluyordu.İçerden gelen yüksek gürültüler azalmasıyle telaşlı haliyle kapıyı Sinan açmıştı.

Kapının açılması ile Ayaz hemen Sinan'ın yakasına yapışmıştı.

"Gece nerde!"dedi bağırınarak.

Sinan şaşkınlıkla,"Noluyor be sen kimsin?"dedi ellerine çekmesi için Ayaz'ın kollarına baskı uygulayarak.

Arkadan Emir ve Cihan'ın hızla gelmesi ile Ayaz'ı kollarından çekmeye çalışıyorlardı.

Arkadan gelen kalın bir sesle,"Noluyor burda."dedi Volkan Sever.

Ayaz ile Volkanın birbirini görmesi ile kalakalmış şekilde birbirlerine bakıyorlardı.

Sanki yılların bastırdığı dostluklarının perdeleri ilk defa bu denli yakından aralanmıştı.

Sinan fırsattan istifade,yakalarını Ayaz'dan kurtarıp yavaşça geriye çekilmişti.

Tam o sırada Volkan soğuk kanlılığını bir kenara atıp,Ayaz'a sertçe bir yumruk geçirdi.Ayaz aldığı darbeyle hızla ayağa kalkıp hemen Volkan'ın boğazına yapışmıştı.

Kısa süren güç kavgaları sonucu,
Emir:
"Yeter kesin şunu!"dedi yavaşça siyah uzun ceketini kaldırıp belindeki silahını eline aldı.,"Bana bakın yemin ederim intikamınız falan umrumda bile olmaz tek el ikinizinde topuna sıkarım,kıvranır durursunuz!Kesin sesinizi!Bizim asıl konumuz siz değilsiniz Gece!"diyiverdi.

Birbirlerini sertçe bırakıp yavaşça geriye çekildiklerinde.Volkan soğumamış, hararetiyle,"Sen mi kaçırdın lan kardeşimi?"dedi.

"Gerizekalı kaçırsam sence burda mı olurum "diyiverdi ve tam ona doğru tekrar yöneldiğinde Cihan sertçe kolunu kavrayıp bir hamle yapmaması için tuttu."Asıl öldürmek, kaçırmak senin işin ne yaptın kızada kaçtı?"

Dişlerini sıkarak,"Bana bak Ayaz-"diye cümlesini tamamlayamadan,Emir tek el havaya doğru sıkıp,"Olum siz laftan anlamıyor musun?"Gece kayıp sizin derdiniz neyse siktirin gidin başka yerde çözün?"dedi.

Sinan bir adım öne gelip Emir'i işaret ederek,"Şu sarışın haklı."demesiyle.Ayaz aşağılayıcı bir bakışla Sinan'ı baştan aşağıya süzdü.Tekrardan başını Emirlere çevirip,"Tamam tamam.Şimdi Cihan sen araçla ilerdeki anayol üstüne çık belki oraya inmiştir.En ufak haberde de beni ara."dedi.

Cihan onaylayarak vakit kaybetmeden arabasına doğru geri gitti.

Emir,"Bende ormanın alt kısmında kalan evlere inicem.Gören, duyan olmuştur belki."

Volkan tok sesiyle,"Kameralarda en son ormanın içine girmiş ordan sonrası da yok zaten.Bir kaç ekip şu an orman içinde arıyor."

Berke hemen atlayarak,"Ormanın içinde yabani hayvan çok fazla.O yüzden fazla vakit kaybetmeyelim ve boş gitmeyin."dedi.

Ayaz sanki boğuluyormuşcasına derin bir nefes aldı.Daha fazla beklemeden evin arka kısmına doğru ilerken Volkan arkasından koşarak,"Şşş Sen siktirip gidiyorsun!"dedi seslenip.

Aldırış etmeden yürümeye devam ettiğinde sertçe arkasından gelip,yakasından tuttu."Sana git diyorum.Nerden bilicem ben, senin yine kardeşimi bulduğunda tekrar kafasına silah dayamayacağını!O yüzden defol git geldiğin yere."

"İkincisine yapmaya meyilleneceğim şeyi tekte yapardım zaten.Şimdi bırak beni de bir boka yara!"dedi yürümeye devam ederek.

O sırada hafiften yumuşamış sesi ile arkasından,"Dikkat et."diyiverdi.

Gülerek başını çevirip,"Korkma seni öldürmeden daha ben ölmem zaten Volkan Sever."dedi alayla.

"İyi ölme de zaten senin katilin ben olucam çünkü!"diyiverdi.

"Görücez Volkan Sever görücez."dedi söylenerek, arka bahçeye çıkıp.

Gelir gelmez hemen tellerin üstüne çıkıp atladı.Ve büyük adımları ile ormanın içine doğru ilerlemeye başlamıştı.
...

"Gece!"dedi olanca gücüyle.
Tek bir ses yok...

Yavaşça ağarmaya başlayan ormanın içinde her taşın altına bakarcasına dolanıyordu.

Ayaz Açar bir gün önce yok etmeye çalıştığını şimdi var etmek için çabalıyordu adeta...

Tekrardan,"Gece?"diyiverdi.
Gene tek bir ses yok

...

Neredeyse saatler geçmişti.Ne bir haber ne de ona dair bir iz yoktu."Nerdesin be güzelim?"dedi fısıltıyla."

Sanki o duyuyormuşcasına,"Ben senden nefret etmedim hiç, istesem de edemem zaten.Hem intikamım, aşkımdan da ağır basmıyordu zaten.Ben seni gerçekten çok seviyorum Gece Sever.Nerdeysen çık artık."dedi kendini umutsuzca açıklamaya çalışarak.

"Ama bulucam seni."Sesini daha da yükseltip,bağırarak,"Bulucam seni Gece Sever yer yarılsa da yerin dibine bile girsen benden kurtulamazsın!"diyiverdi...

(Ayaz'ın anlatımıyla)
Saatler geçmişti,onu aramaktan bir an olsa vazgeçmemiştim.Hava zaten çoktan kararmıştı.Karanlığı sevmezdi o,geceler ona göre değildi.Kim bilir şuan nerdeyse ne kadar korkuyordu.

Çalan telefonumun sesiyle düşünceleri bir kenara atıp açtım.

"Bir haber mi var Emir?"

"Yok bende sende var mı diyecektim ki belli ki yok."

"Yok ama olucak."

"Abi kötü düşünmek istemiyorum ormanın içinde be-"

"Ona bir şey olmadı,olmayacakta!"

Tam o sırada karşımda gördüğüm şeyin şaşkınlığı ile,"Kapat Emir sonra arayacağım seni!"diyerek hemen telefonu kapattım.

Karşıda tahtadan ufak bir klübe vardı.Camdan yansıyan ufak bir loş ışık içerde bir hareketlilik belirtisi olduğunu gözler önüne seriyordu.

"Nolur burda ol güzelim, nolur!"dedim derin nefesler alarak.

Hızlı adımlarımla kulübe kapısının önüne geldim.Kapı dayanıksız ve evde ondan hallice bir o kadar harabe gibiydi.

Yavaşça kapının kolunu itip hemen içeriye girdim.

...

SUÇLU AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin