ALS1: Tears In Hidden Valley

Chapter 49

Chapter 49.

Guilty.

Gulat itong tumingin sa pulis nanakahawak sa kanya. Gulat din si Mama na lumapit sa pulis.

"I think you're wrong." Gulong gulong saad ni Mama.

"No. Mr. Velasco we have warrant of arrest. You have rights na wag magsalita, may karapatan ka ding kumuha ng abogado at sa kulungan ka na magpaliwanag."

Lalong lumaki ang mga mata ni Eriberto. Nag-alab ang mata nitong tumingin sa akin.

"You!" Huling sabi siya bago siya hilahin ng mga pulis.

Tumingin ako sa paligid. Si Mama ay parang maiiyak na, si Cheeny nakatulala lang habang nakatingin sa pinto na pinaglabasan ni Eriberto.

Somehow I felt guilty, but this is the right thing to do. Ito ang magpapalaya sa akin at kay Tatay, magpapalaya na kailangan namin. Kailangan namin ng hustisya.

Naramdaman ko ang paghawak ni Ranz sa kamay ko. Alam kong ramdam niya na kinakabahan ako sa magiging reaksyon nila Mama at Cheeny.

"Everything is gonna be alright." Bulong nito sa akin.

Tumingin ako sa kanya at ngumiti. Mag hinigpitan ko ang pagkakahawak sa kamay ni Ranz.

"Mom, what are we going to do?" Cheeny ask her Mom.

"I don't know Anak. Maybe, we should follow your father."

Umakyat si Mama para yata magbihis. Bumaba na ito na may bagong bihis at may dala dala nang susi.

"Mama, una na muna kami." Paalam ko kay Mama.

"Sorry Anak 'ha. Nasira tuloy ang pagbobonding natin, sa susunod nalang, babawi si Mama, okay?" Tumango ako.

Lumapit ito sa akin at hinalikan ako sa noo. "We gotta go." Sabi ni Mama sa akin. Lumabas na si Mama at sumunod naman si Cheeny sa kanya.

Lumabas na rin kami ni Ranz at pumunta sa kotse niya. Na biyahe kami nang mapa-isip ako.

"Ranz, what if pag nalaman nila Mama na ako ang nagpakulong kay Eriberto magalit sila?"

"I don't think na magagawa yan ng Mama mo but if that happens, we stand for truth."

We stand for truth.

Tahimik lang ako sa biyahe. Naka-uwi kami ng walang imikan. Kinakabahan talaga ako para akong masusuka na ewan.

"Salamat Ranz." Pasasalamat ko sa kanya dahil hatid sundo niya ako tapos sa Sta. Rosa pa siya uuwi.

"Don't mention it. Basta isipin mo na lang na we stand for truth. Wag kang mag-isip isip ng kung ano ano."

Tumango ako at ningitian siya. Tinapik naman niya ang balikat ko saka tumalikod.

"Ranz!"

Nagtataka itong lumingon sa akin. "Why?"

Nilapitan ko siya at lakas loob ko siyang hinalikan sa pisngi, mga three seconds.

"Bye." Tumalikod na lang ako ng mabilis para di niya makita ang pamumula ng mukha ko.

Pagpasok ko ng bahay ay napasandal ako sa pinto namin. Nakakahiya! Pero...