ALS1: Tears In Hidden Valley

Chapter 18

Chapter 18.

Prom dance.

Pinasakay ako ni Ranz sa kotseng dala dala niya. Hindi maalis ang tingin ko sa kanya. Napaka-gwapo niya ngayong gabi. Walang salita na mahihintulad sa kagwapuhan niya.

"Stop staring." Rinig kong sabi ni Ranz sa akin.

"H-huh?" I questionally ask.

"Sabi ko. Stop staring. I-I'm blusing." Linaw na sabi niya.

Hehe.

Nanlaki ang aking mga mata at nahigit ang hininga. Nakita niya ba na kanina pa akong nakatingin sa kanya? Kung nakita niya, Grabe nakakahiya!

Tumikhim ako at pumasok na sa kotse. Umikot naman siya para pumunta sa drivers seat.

"You look so gorgeous tonight sunshine." Puri niya sa akin. Mahihiyang yumuko naman ako sa sinabi niya.

"Hindi naman. Nadala lang ng make up. Power of make up kung tawagin." Sabi ko sa kanya.

"No. You look gorgeous even with or without make up." Ngiting sabi niya sa akin habang nagdridrive na siya papuntang marce.

Napatingin ako sa kanya at nakita ko siyang nakangiti habang nagmamaneho.

"T-thank you." Sabi ko na lang kasi parang kinikilig ako.

Ngumiti lang siya sa akin at kinindatan.

Ilang minuto ay nakarating na kami sa Marce. Nagpark si Ranz sa may parking malamang.

Bumaba si Ranz at umikot para pagbuksan ako nang pintuan ng kotse. Nilahad niya sa akinang kamay niya kaya ningitian ko siya bago iyon kunin.

Sabay kaming pumasok sa loob at bigla kaming namangha sa nakita.

Ang ganda ng ayos ng marce. Nakakamangha. May parang kurtina pa na sabit sabit sa gitna.

Ang bongga!

Nilakad namin ni Ranz ang red carpet para makapunta kami sa pwesto namin. Umupo kami sa seat na nakapangalan sa amin.

"What are we going to do, Lady?" He questioned.

Lady? Nakakakilig naman ang tawag niya sa akin, sobrang turn on!

"I-i don't know. Maybe eat?" I nervously said.

Tumingin siya sa akin at kumindat bago umalis. Naiwan naman akong tulala dito at di alam ang gagawin. Saan naman kaya yon pupunta?

Nakaupo lang ako dito sa upuan mga labing limang minuto na bago ko siya nakita na may dala dala nang plato na puno nang pagkain.

"A-ano yan?" I asked.

"Food for my sunshine." Ngiting sabi niya na tinaas pa ang kilay.

"Ang dami naman ng dala mo? Akin ba talaga yan?" Tanong ko sa kanya.

"Siyempre sa atin 'to!" Sabi niya. Kaya paa madami akala ko akin lang kasi para naman akong bibitayin sa dami.

Matapos naming kumain ay may program na isinagawa. Andaming sinasabi ng mga guro na hindi ko maintindihan. Matapos ang pagsasalita ng mga guro siyempre principal, papahuli ba ang prinsipal? Ang daming sinasabi ng principal, ang daldal niya sobra. Naapos ang mahabang pananalita ng lahat ng guro at principal ay enjoy the night daw.