Dünyayı sarsan bir virüs, iki ülke arasında çıkacak olan savaşa katılan dünya, kötü şartlara maruz kalan bir ülke ve bu ülkeyi kurtaracak iki kişi.
Bir doktor.
Bir asker.
Ve o asker ölü bilinen bir asker, o asker kimselerin bilmediği bir komutan...
70K' ya özel bütün olayların doruk noktası olan bölüm geldi! Aylardır canla başla çalışınca panzehir bulundu. Yazarken bile heyecanla yazdım. Siz bir de diğerlerini düşünün 🌸
Bu bölümü sana ithaf ediyorum pambık kalplim. AyeKra382.
Keyifli okumalar 👋🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤
38. Bölüm : PANZEHİRİN BULUNUŞU
Affetmek, öyle bir güzel duygunun ana maddesidir ki her iki tarafı da yükseltir. Affeden taraf, erdemlik gösterirken affedilen taraf huzura kavuştuğunu o an anlar. Vicdan meselesidir affetmek, her insanda olmayan ve her insanın bünyesinin kaldıramadığı problemler göbeğinde sorun yıkıcıdır.
Sorunsuz bir beyin, çıplak bir kadın gibidir. Berrak, duru ve sade.
İşte o zaman aklımızı, asıl amacı için kullanırız. Düşünmek...
''Nasıl gidiyor?'' Erva. yorgun gözlerini Orhan' ın yaptığı işe değdirdiğinde, yanında ki adamın uzun bir nefes verdiğini hissetti.
''Biraz uğraştıracak gibi. Anlaşılan bugün bana uyku yok.''
''Çok yoruldun Orhan. Bence ondan olmuyor. Biraz dinlenmeye ihtiyacın var.''
Genç adamın gözlerinin kendisine dönmesiyle Erva' da ona baktı. Orhan' ın gözleri, Erva' nın yüzünün her bir ayrıntısında yavaş yavaş dolaşırken kaşları çatılmıştı.
''Sen bana söyleniyorsun da yakın zamanda hiç aynaya baktın mı?''
''Hayır, neden ki?''
''Belli oluyor Erva'' Homurdanırken elindekileri de bırakmıştı Orhan. Tamamen ilgi odağı kadın olmuştu. ''Yüzün sararmış Erva. Göz altlarında da çökmüş. Hasta olacak gibisin.''
Güçlü duruşunu bir kenara bırakıp omuzlarını çökertti genç kadın. İki gündür testlerden ve araştırmadan başını kaldırmıyordu. Havaların serinlediği zamanlardaydı ve mevsim geçişi onu sarsmıştı.
''Sonbahar arifesinin hediyesi. Üstümde tonlarca kırgınlık var ve sürekli midem bulanıyor. Mevsim geçişlerinde hep böyle olurum. Özellikle yazdan kışa geçerken.''
Orhan eldivenlerini çıkarıp maskesini indirirken kadına bir bakış atarak arkasını döndü. ''Pekala o halde bugün çalışmayı ikimiz de sonlandırıyoruz. Zaten Turhan Hoca' da geç kalmamızı istemedi.''
İtiraz etmemek için tonlarca sebebi olan kadın sessiz kalarak arkadaşını onayladı. Orhan gibi Erva' da elinde ki eldivenden ve maskeden kurtulup ellerini ve yüzünü yıkadı. Çadırdan çıktıklarında sadece nöbetçi askerlerin dışarıda olduklarını gördüler. Oldukça geç saate kadar çalışmışlardı ve bunun farkına şimdi varmıştı ikili.
